قراردادچند میلیارد دلاری باتوتال می تواند به تشکیل اوپک گازی منجر شود
گلوبال ریسرچ کانادا اعلام کرد: قرارداد چند میلیارد دلاری گازی ایران با غول نفتی فرانسه می تواند به تشکیل اوپک گازی منجر شود.
پایگاه خبری تحلیلی " Global Research"نوشت، ایران به تازگی یک قرارداد 4.8 میلیارد دلاری برای توسعه میدان گازی
پارس جنوبی با توتال و شرکت ملی نفت چین امضا کرده است.
این نخستین سرمایه گذاری پساتحریمی یک شرکت غربی در ایران برای توسعه میدان گازی پارس جنوبی است، بزرگ ترین میدان گازی جهان که ایران با قطر شریک است.
به نوشته این پایگاه خبری، قطر که بزرگ ترین صادرکننده ال ان جی(LNG) یا گاز طبیعی مایع شده در جهان است، به تازگی اعلام کرده است که می خواهد صادرات گاز خود را 30 درصد افزایش دهد. بنابراین روشن است که قطر نیز برای این کار به سرمایه گذاری بیشتری نیاز دارد که شاید توتال بهترین گزینه برای این منظور باشد.
این در حالی است که هند نیز برای توسعه میدان گازی فرزاد بی(B) به ایران پیشنهاد 11 میلیارد دلار سرمایه گذاری داده است.
گلوبال ریسرچ نوشت: هر چند ایران تا کنون این پیشنهاد را رد یا قبول نکرده است، اما این رقم یک قیمت پایه برای پیشنهادهایی خواهد بود که ایران از این پس برای توسعه میدان گازی نامبرده دریافت می کند، چه این پیشنهاد از طرف دهلی نو باشد یا هر کشور دیگری.
«با این حال، انتظار می رود زمانی که سرمایه گذاری هنگفت ایران و قطر به ثمر برسد و عرضه گاز در بازار جهانی افزایش یابد، قیمت ال ان جی کاهش پیدا کند.»
«به علاوه، تصور می شود، گینه نو و موزامبیک که هر دو از پتانسیل گازی عظیمی برخوردارند، ظرف سال های آینده به همراه پروژه های یامال و ساخالین روسیه وارد بازار گاز شوند که این مساله نیز به کاهش قیمت گاز در بازارجهانی کمک می کند.»
«با این حال هزینه های تولید و حمل و نقل ال ان ج همچنان بالا خواهد بود، مگر اینکه معرفی فناوری های جدید یا افزایش اندازه صنعت موجب کاهش هزینه ها شود، در غیر این صورت، تقریبا مشخص است که قیمت ال ان جی در نهایت تا سطح معینی که کمتر از آن (به دلیل هزینه ها) امکان پذیر نیست، کاهش خواهد یافت.»
گلوبال ریسرچ افزود: عکس این قضیه در مورد نفت صحیح است. بر خلاف گاز که دارای کف قیمتی است، نفت دارای سقف قیمتی است که بهای نفت نمی تواند از آن فراتر رود.
اما نکته جالب این است که قیمت های نفت و گاز برای هم شاخص هستند، بنابراین با وجود روند متضاد حرکت قیمت، بهای هر یک از این دو کالا از قیمت کف یا سقف دیگری تاثیر می پذیرد.
قیمت نفت تا حدودی ثابت است، زیرا سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و برخی تولیدکنندگان غیر عضو این سازمان سال گذشته با کاهش تولید به میزان 1.8 میلیون بشکه در روز موافقت کردند. اما در مورد گاز، هیچ سازمان مشابهی وجود ندارد. بنابراین افزایش عرضه و اشباع بازار موجب کاهش سطح قیمت شده و به بازار صدمه می زند. از این رو ممکن است این مساله تولیدکنندگان بزرگ را ترغیب کند تا با تشکیل یک اوپک گازی سیاست های تثبیت قیمت را اعمال کنند.»
قرارداد گازی چند میلیارد دلاری ایران که می تواند با افزایش عرضه گاز و اشباع بازار، قیمت ها را شکسته و بازار را تحت تاثیر قرار دهد، تولیدکنندگان بزرگ شامل روسیه، ایران و قطر را ترغیب به تشکیل اوپک گازی خواهد کرد.
به گزارش ایرنا، سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و 11 تولیدکننده غیرعضو اوپک شامل روسیه، قزاقستان، گینه، جمهوری آذربایجان، سودان، مالزی، عمان، بولیوی، مکزیک، بحرین و برونئی سال گذشته موافقت کردند در 6 ماهه نخست سال 2017 سطح تولید جمعی آنها به طور میانگین یک میلیون و 800 هزار بشکه در روز کاهش یابد.
ایران، الجزایر، آنگولا، اکوادور، گابن، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان، امارات و ونزوئلا اعضای اوپک به شمار می روند.
نخستین قرارداد جدید نفتی در پساتحریم در دوازدهم تیرماه جاری بین شرکت ملی نفت و کنسرسیوم بین المللی به رهبری شرکت نفتی توتال فرانسه برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی امضا شد.
ارزش قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبی چهار میلیارد و ٨٠٠ میلیون دلار است که با به ثمر رسیدن آن، روزانه 56 میلیون مترمکعب (معادل 2 میلیارد فوت مکعب) به ظرفیت برداشت ایران از میدان گازی پارس جنوبی مشترک با قطر افزوده می‌شود.
این قرارداد، نخستین قرارداد در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی است که پس از لغو تحریم ها امضا شد.
بر اساس این قرارداد، یک کنسرسیوم بین المللی به رهبری توتال فرانسه ایجاد شده است که شاخه بین المللی شرکت ملی نفت چین و پتروپارس ایران اعضای دیگر آن را تشکیل می دهند.
این نخستین سرمایه گذاری پساتحریمی یک شرکت غربی در ایران برای توسعه میدان گازی پارس جنوبی است، بزرگ ترین میدان گازی جهان که ایران با قطر شریک است.
به نوشته این پایگاه خبری، قطر که بزرگ ترین صادرکننده ال ان جی(LNG) یا گاز طبیعی مایع شده در جهان است، به تازگی اعلام کرده است که می خواهد صادرات گاز خود را 30 درصد افزایش دهد. بنابراین روشن است که قطر نیز برای این کار به سرمایه گذاری بیشتری نیاز دارد که شاید توتال بهترین گزینه برای این منظور باشد.
این در حالی است که هند نیز برای توسعه میدان گازی فرزاد بی(B) به ایران پیشنهاد 11 میلیارد دلار سرمایه گذاری داده است.
گلوبال ریسرچ نوشت: هر چند ایران تا کنون این پیشنهاد را رد یا قبول نکرده است، اما این رقم یک قیمت پایه برای پیشنهادهایی خواهد بود که ایران از این پس برای توسعه میدان گازی نامبرده دریافت می کند، چه این پیشنهاد از طرف دهلی نو باشد یا هر کشور دیگری.
«با این حال، انتظار می رود زمانی که سرمایه گذاری هنگفت ایران و قطر به ثمر برسد و عرضه گاز در بازار جهانی افزایش یابد، قیمت ال ان جی کاهش پیدا کند.»
«به علاوه، تصور می شود، گینه نو و موزامبیک که هر دو از پتانسیل گازی عظیمی برخوردارند، ظرف سال های آینده به همراه پروژه های یامال و ساخالین روسیه وارد بازار گاز شوند که این مساله نیز به کاهش قیمت گاز در بازارجهانی کمک می کند.»
«با این حال هزینه های تولید و حمل و نقل ال ان ج همچنان بالا خواهد بود، مگر اینکه معرفی فناوری های جدید یا افزایش اندازه صنعت موجب کاهش هزینه ها شود، در غیر این صورت، تقریبا مشخص است که قیمت ال ان جی در نهایت تا سطح معینی که کمتر از آن (به دلیل هزینه ها) امکان پذیر نیست، کاهش خواهد یافت.»
گلوبال ریسرچ افزود: عکس این قضیه در مورد نفت صحیح است. بر خلاف گاز که دارای کف قیمتی است، نفت دارای سقف قیمتی است که بهای نفت نمی تواند از آن فراتر رود.
اما نکته جالب این است که قیمت های نفت و گاز برای هم شاخص هستند، بنابراین با وجود روند متضاد حرکت قیمت، بهای هر یک از این دو کالا از قیمت کف یا سقف دیگری تاثیر می پذیرد.
قیمت نفت تا حدودی ثابت است، زیرا سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و برخی تولیدکنندگان غیر عضو این سازمان سال گذشته با کاهش تولید به میزان 1.8 میلیون بشکه در روز موافقت کردند. اما در مورد گاز، هیچ سازمان مشابهی وجود ندارد. بنابراین افزایش عرضه و اشباع بازار موجب کاهش سطح قیمت شده و به بازار صدمه می زند. از این رو ممکن است این مساله تولیدکنندگان بزرگ را ترغیب کند تا با تشکیل یک اوپک گازی سیاست های تثبیت قیمت را اعمال کنند.»
قرارداد گازی چند میلیارد دلاری ایران که می تواند با افزایش عرضه گاز و اشباع بازار، قیمت ها را شکسته و بازار را تحت تاثیر قرار دهد، تولیدکنندگان بزرگ شامل روسیه، ایران و قطر را ترغیب به تشکیل اوپک گازی خواهد کرد.
به گزارش ایرنا، سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و 11 تولیدکننده غیرعضو اوپک شامل روسیه، قزاقستان، گینه، جمهوری آذربایجان، سودان، مالزی، عمان، بولیوی، مکزیک، بحرین و برونئی سال گذشته موافقت کردند در 6 ماهه نخست سال 2017 سطح تولید جمعی آنها به طور میانگین یک میلیون و 800 هزار بشکه در روز کاهش یابد.
ایران، الجزایر، آنگولا، اکوادور، گابن، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان، امارات و ونزوئلا اعضای اوپک به شمار می روند.
نخستین قرارداد جدید نفتی در پساتحریم در دوازدهم تیرماه جاری بین شرکت ملی نفت و کنسرسیوم بین المللی به رهبری شرکت نفتی توتال فرانسه برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی امضا شد.
ارزش قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبی چهار میلیارد و ٨٠٠ میلیون دلار است که با به ثمر رسیدن آن، روزانه 56 میلیون مترمکعب (معادل 2 میلیارد فوت مکعب) به ظرفیت برداشت ایران از میدان گازی پارس جنوبی مشترک با قطر افزوده می‌شود.
این قرارداد، نخستین قرارداد در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی است که پس از لغو تحریم ها امضا شد.
بر اساس این قرارداد، یک کنسرسیوم بین المللی به رهبری توتال فرانسه ایجاد شده است که شاخه بین المللی شرکت ملی نفت چین و پتروپارس ایران اعضای دیگر آن را تشکیل می دهند.
مطالب پیشنهادی
منتخب سردبیر
