آقای عبادی همراهی شما با تحریم ها علیه ایران بوی قدرت طلبی می دهد

آقای عبادی همراهی شما با تحریم ها علیه ایران بوی قدرت طلبی می دهد

نمی توان از حرف های رسانه ای آقای عبادی درباره پایبندی دولتش به تحریم ها علیه ایران که بر خلاف ادعایش هیچ سودی برای ملت عراق ندارد جز این برداشت کرد که او می خواهد برای تشکیل دولت رضایت واشنگتن را کسب کند

ملاحظاتی بر همراهی عملی عبادی با امریکا در تحمیل تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران.
عبادی اعلام می کند که تحریم های امریکا علیه ایران خطرناک است، با این حال تاکید می کند که به آن پایبند خواهد ماند، این دقیقا مشابه همان موضعی است که عربستان سعودی گرفته است. در این جا باید گفت زمانی را به یاد بیاوریم که امریکا یا عربستان اعلام کردند – قبلا بارها علنی و غیرعلنی اعلام کردند – عراق را تحریم می کنیم یا تروریست به آن می فرستیم در حالی که ایران گفت ما چنین موضعی نمی گیریم و در این صف نمی ایستیم. ما بارها ایران را آزموده ایم، ایران نخستین کشوری است که با پیروزی مسلمانان در همه کشورهای اسلامی نه فقط عراق، همراهی می کند، حالا آیا منصفانه است که در کنار دشمن صهیونیستی علیه کشوری اسلامی بایستیم در حالی که این کشور همیشه مواضع شرافتمندانه نسبت به عراق داشته است؟

عبادی با این موضعش خود را متفاوت از هر مسلمانی در تاریخ نشان داد، شاید او موفق شود و مورد تایید دشمنان قرار بگیرد اما فراموش نکند همین دشمنان روزی پشت او را هم خالی خواهند کرد، اگر به تاریخ مراجعه کنیم چنی موضعی را از سوی شخصی که برآمده از مکتب اهل بیت باشد نخواهیم دید.

عبادی چگونه چنین موضعی می گیرد در حالی که می داند تحریم باعث می شود ملت ایران در معرض گرسنگی و فقر و بیماری و محرومیت قرار بگیرند، برای این که تصمیمِ گرفته شده به ملت مسلمانی آسیب وارد می آورد، چگونه می توانیم با ستمگر علیه مسلمان همراه باشیم، چه خطری از این بالاتر وجود دارد؟

چگونه آقای عبادی چنین موضعی می گیرد در حالی که خود او درک می کند که در ترازوی شرعی موضع او حرام است، حتی اگر ترازوی اخلاقی را ملاک بگیریم موضع آقای عبادی فاجعه است، و اگر بخواهیم در ترازوی حزبی بسنجیم حزبی که خود او به آن وابسته است، چنین موضعی بر اساس اصول و اخلاقیات این حزب کاملا مردود است، در ترازوی رسمی هم بخواهیم بسنجیم چنین موضعی مخالف دستورات سازمان ملل محسوب می شود، برای این که تصمیم ترامپ تصمیمی صهیونیستی و یک جانبه است و هیچ مشروعیت بین المللی ندارد.

آقای عبادی موضعش را این گونه توجیه می کند که او به سود ملت عراق موضع گرفته است در حالی که ملت عراق هیچ نفعی از تضعیف جمهوری اسلامی که همواره حامی و پشتیبان ملت عراق بوده است، نمی برد. کدام عرف یا قانونی به ما اجازه می دهد که طرحی امریکایی را که برای قتل ملت مسلمان ایران طرح ریزی شده است را تایید و پشتیبانی کنیم؟

نمی توان از حرف های رسانه ای آقای عبادی درباره پایبندی دولتش به تحریم ها علیه ایران که بر خلاف ادعایش هیچ سودی برای ملت عراق ندارد جز این برداشت کرد که او می خواهد برای تشکیل دولت رضایت واشنگتن را کسب کند، شاهد این ادعا این است که این تحریمی یک جانبه از سوی کشوری علیه کشور دیگر است نه تحریمی از سوی سازمان ملل یا تحریمی که مشروعیت شورای امنیت را داشته باشد کما این که شاهدیم دنیا بر سر این اقدام امریکا به روشنی دو دسته شده و دولت ها تلاش های مضاعفی می کنند که توافق هسته ای ایران را نجات دهند.

عجیب تر این که اروپا و روسیه و ترکیه و اکثر کشورهای اسلامی از جمله هند و پاکستان با این تصمیم مخالفت کرده اند برای این که درک می کنند که در صورت تحریم اقتصاد ایران خودشان ضرر می کنند، حالا آقای عبادی شما از همه ملت ها و روسا و دولت های جهان بیشتر می فهمی که منافع ملتت را این گونه تشخیص داده ای در حالی که اصول علمی به ما می گویند که رد تصمیم امریکایی ها برای تحریم ایران به سود ملت عراق است؟

از این عجیب تر این که فواد معصوم، رئیس جمهور عراق این تصمیم امریکا را رد کرده است در حالی که شما آن را تایید می کنی و می خواهی عملا آن را اجرا کنی.

نویسنده: محمد صادق الهاشمی، کارشناس عراقی

 منبع : نبض نفت

 ما را در کانال تلگرامی نبض نفت دنبال کنید