چین همچنان نفت خام ذخیره می‌کند
به گزارش نبض نفت به نقل از خبرگزاری رویترز ، پالایشگاه‌های چین در ماه ژوئیه حجم فرآوری خود را افزایش دادند، اما واردات بالای نفت خام و تولید داخلی این کشور سبب شد همچنان بیش از روزانه ۵۰۰ هزار بشکه مازاد برای ذخیره‌سازی باقی بماند.
بر اساس محاسبات مبتنی بر داده‌های رسمی، حجم مازاد نفت خام در ماه ژوئیه به ۵۳۰ هزار بشکه در روز رسید که نسبت به یک میلیون و ۴۲۰ هزار بشکه در روز در ماه ژوئن کاهش یافته است.
با وجود این کاهش، نکته کلیدی آن است که پالایشگاه‌ها همچنان احتمالاً در حال افزایش ذخایر نفت خام هستند. این ذخایر به پالایشگاه‌ها امکان می‌دهد در صورت افزایش قیمت‌ها به سطحی که از نظر آنها با اصول بازار توجیه‌پذیر نیست، واردات را کاهش دهند.
چین اطلاعات مربوط به حجم نفت خام ورودی یا خروجی از ذخیره‌سازی‌های راهبردی و تجاری خود را به‌صورت عمومی منتشر نمی‌کند، اما می‌توان با کسر مقدار نفت فرآوری‌شده از مجموع نفت خام موجود حاصل از واردات و تولید داخلی، برآوردی از حجم ذخیره‌سازی ارائه کرد.
پالایشگاه‌های چین در ماه ژوئیه روزانه ۱۴ میلیون و ۸۵۰ هزار بشکه نفت خام فرآوری کردند که نسبت به دوره مشابه سال گذشته میلادی ۸.۹ درصد افزایش داشت. این رقم نسبت به ماه ژوئن ۲ درصد کاهش نشان می‌دهد، هرچند ماه ژوئن بالاترین میزان فرآوری از سپتامبر ۲۰۲۳ را ثبت کرده بود.
بر اساس داده‌های رسمی منتشرشده در ۱۵ اوت (۲۴ مرداد)، مقدار بهره‌گیری از ظرفیت پالایش طی ماه ژوئیه در پالایشگاه‌های چین به ۷۱.۸۴ درصد رسید که نسبت به ژوئن ۱.۰۲ درصد و نسبت به ژوئیه ۲۰۲۴، ۳.۵۶ درصد افزایش نشان می‌دهد.
چین به‌عنوان بزرگ‌ترین واردکننده نفت خام جهان، در ماه ژوئیه روزانه ۱۱ میلیون و ۱۱۰ هزار بشکه نفت خام وارد کرد. تولید داخلی این کشور نیز در همین ماه ۴ میلیون و ۲۷۰ بشکه در روز بود.
مجموع نفت خام در دسترس پالایشگاه‌ها در این ماه به ۱۵ میلیون و ۳۸۰ هزار بشکه در روز رسید و با کسر حجم فرآوری‌شده، مازاد روزانه ۵۳۰ هزار بشکه باقی ماند.
در هفت ماه نخست سال جاری میلادی، مازاد نفت خام چین به ۹۸۰ هزار بشکه در روز رسید. بخش عمده این مازاد از ماه مارس به بعد ایجاد شده است؛ زمانی که واردات نفت خام و تولید داخلی با سرعتی بیشتر از حجم فرآوری پالایشگاه‌ها افزایش یافت.
شایان ذکر است که احتمال می‌رود کل نفت خام مازاد به مخازن ذخیره‌سازی اضافه نشده است. بخشی از این نفت احتمال دارد در پالایشگاه‌هایی فرآوری شده باشد که در داده‌های رسمی ثبت نشده‌اند.
با این حال، حتی با در نظر گرفتن شکاف‌های موجود در داده‌ها، روشن است که از ماه مارس به بعد چین با حجمی بسیار بالاتر از نیاز داخلی خود نفت خام وارد کرده است.
پرسش اصلی بازار این است که آیا روند افزایش واردات نفت خام چین ادامه خواهد یافت یا اینکه در ماه‌های آینده با استفاده بیشتر پالایشگاه‌ها از ذخیره‌سازی‌های موجود، واردات کاهش خواهد یافت. عامل تعیین‌کننده در این زمینه، قیمت نفت است.
پالایشگاه‌های چین الگویی از رفتار وارداتی را نشان داده‌اند که در آن، زمانی که قیمت‌ها را منطقی ارزیابی می‌کنند، واردات را افزایش می‌دهند، اما در اوضاعی که قیمت‌ها را بیش از حد بالا یا ناپایدار می‌دانند، واردات را کاهش می‌دهند.
افزایش واردات نفت خام از ماه مارس به بعد با روند کاهشی قیمت‌ها همزمان شد. قیمت نفت خام برنت از بالاترین سطح خود یعنی ۸۲.۶۳ دلار برای هر بشکه در ۱۵ ژانویه، به پایین‌ترین سطح چهار ساله خود یعنی ۵۸ دلار و ۵۰ سنت در ۵ مه سقوط کرد. از آن زمان، بازار نفت با نوسان‌های بیشتری روبه‌رو بوده است.
درگیری کوتاه‌مدت بین رژیم صهیونیستی و ایران، که آمریکا هم در آن دخیل شد، موجب شد قیمت نفت برنت در ۲۳ ژوئن به ۸۱ دلار و ۴۰ سنت برای هر بشکه برسد، پیش از آنکه در معاملات اولیه آسیا در روز دوشنبه به حدود ۶۵ دلار و ۵۷ سنت برسد.
این احتمال وجود دارد که افزایش قیمت‌ها از پایین‌ترین سطح ماه مه تا بالاترین سطح ژوئن، سبب شود چین واردات محموله‌هایی را که در اواخر ماه اوت و اوایل ماه سپتامبر وارد می‌شوند، کاهش دهد، زیرا این دوره زمانی، زمان تنظیم و سفارش این محموله‌ها بوده است.
افزایش قیمت‌های رسمی فروش نفت عربستان برای تحویل محموله‌ها طی ماه‌های اوت و سپتامبر هم ممکن است سبب شود چین خرید محموله‌های تازه را محدود کند.
با این حال اگر حجم فرآوری پالایشگاه‌ها همچنان افزایش یابد و پالایشگاه‌های چینی روند اخیر خود را در صادرات سوخت‌هایی مانند گازوئیل و بنزین ادامه دهند، واردات نفت خام ممکن است در ماه‌های آینده بار دیگر افزایش یابد.
