اختصاص فقط 9 درصد سهم صادرات انرژی فسیلی در ایران به صنعت گاز

نبض نفت - علی امیرانی در اولین نمایشگاه بین المللی صنعت گاز ایران با بیان اینکه مجمع کشورهای صادرکننده گاز یک سازمان بین المللی دولتی متشکل از اکثر کشورهای تولیدکننده و پیشرو در صنعت گاز طبیعی است که بستری را برای تبادل تجربه و اطلاعات بین کشکورهای عضو و با هدف افزایش هماهنگی و تقویت همکاری بین آنها ایجاد کرده است، اظهار داشت: کشورهای عضو GECF تامین کنندگان قابل اعتماد گاز طبیعی دنیا هستند که 70 درصد ذخائر اثبات شده گاز جهان 45 درصد از تولید دنیا، 60 درصد تجارت جهانی خطوط لوله و 54 درصد تجارت LNG دنیا را در اختیار دارند.

وی با بیان اینکه GECF به طور مداوم در جهت بروز رسانی چشم انداز و عوامل مهم در بازار و صنعت جهانی گاز فعالیت می‌کند افزود: ما به دنبال این هستیم که سند چشم انداز 2040 به عنوان مرجع و منبع قابل اطمینان برای درک بهتر این صنعت مورد استفاده ذینفعان قرار گیرد.

مدیر دفتر دبیرکل مجمع کشورهای صادرکننده گاز تصریح کرد: فرضیه‌های در نظر گرفته شده در تنظیم سند چشم انداز این مجمع شامل بهبود متوسط شرایط اقتصادی دنیا، رشد جمعیت، افزایش قیمت نفت و جایگزینی ذغال سنگ با گاز در تولید برق است.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه صندوق بین المللی پول در پیش بینی خود از رشد اقتصاد جهانی در سال‌های 2018 و 2019 نرخ رشد اقتصادی جهان را 3.9 درصد عنوان کرده این اعتقاد به وجود آمده که اقتصاد جهانی از سال گذشته وارد دوران بهبود شده و مسبب آن رشد اقتصادهای پیشرفته و نوظهور در دنیا است.

امیرانی خاطرنشان کرد: پیش بینی ما این است که طی 5 سال آینده شاهد توسعه اقتصادی در جهان با میانگین رشد 3.7 درصد خواهیم بود. همچنین در بلندمدت رشد اقتصادی 3.4 درصدی در جهان ادامه خواهد یافت. میانگین سرانه جهانی تولید ناخالص داخلی تا سال 2040 به میزان 80 درصد افزایش خواهد یافت و جمعیت جهانی هم به میزان 1.7 میلیارد نفر رشد خواهد کرد. بنابراین تقاضای جهانی انرژی از طریق افزایش مصرف کالاهای صنعتی و ناوگان حمل و نقل (افزایش 60 درصد) تا سال 2040 و افزایش ساخت و ساز مسکن (افزایش 33 درصدی تعداد خانوار که تا سال 2040 به 2.8 میلیارد خواهد رسید) بیشتر خواهد بود.

وی گفت: بنابراین انتظار می‌رود که تقاضای جهانی انرژی بین سال‌های 2018 و 2040 هر سال 1.1 درصد افزایش یابد و به طور کلی 28 درصد رشد داشته باشد یعنی از 13.8 درصد در سال 2017 به 17.9 درصد در سال 2040 خواهد رسید. در سال 2040 انتظار می‌رود که سوخت‌های فسیلی 75 درصد از تقاضای جهانی انرژی را تامین کند و سهم گاز در سبد انرژی از 22 درصد در سال 2017 به 27.6 درصد در سال 2040 افزایش خواهد یافت و نفت و ذغل سنگ جایگاه خود را نسبت به سایر سوخت‌ها از دست خواهند داد که باید از ذغال سنگ به عنوان بزرگترین بازنده سبد انرژی در سال 2040 نام برد زیرا گاز طبیعی و انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین آن خواهند شد و سهم ذغال سنگ از 27 درصد به 21 درصد تا سال 2040 کاهش خواهد یافت.

امیرانی با بیان اینکه در فاصله 2000 تا 2017 تقاضای جهانی برای گاز طبیعی 2.4 درصد در سال افزایش یافت خاطرنشان کرد: پیش بینی می‌شود تقاضای جهانی گاز 50 درصد تا سال 2040 افزایش یابد و از 3715 میلیارد مترمکعب در سال 2017 به 5581 میلیارد مترمکعب در سال 2040 برسد.

وی تاکید کرد: محرک‌های رشد تقاضای گاز اعمال سیاست‌های محکم برای بهبود کیفیت هوا، افزایش جمعیت تا 2040 به حدود 5.8 میلیارد نفر و در نتیجه استفاده بیشتر از گاز، تقاضای بیشتر در بخش صنعتی در نتیجه افزایش رشد اقتصادی منجر به افزایش استفاده از گاز خواهد شد همچنین انتظار می‌رود LNG جایگزین مهمی برای نفت کوره در بخش حمل و نقل دریایی باشد ضمن اینکه در بخش برق نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

وی در ادامه گفت: در سال 2017 سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در سبد سوخت‌های مصرفی برای تولید برق حدود 6.4 درصد بوده که در سال 2040 به 18.7 درصد خواهد رسید و انتظار می‌رود در طول دوره چشم‌انداز سهم انرژی هسته‌ای از 10.3 درصد به 8.2 درصد کاهش یابد. سهم برق‌آبی‌ها از 16 درصد به 13.2 درصد کاهش یابد و سهم تولید برق از انرژی فسیلی در سال 2040 حدود 57 درصد خواهد بود.

این مقام مسئول ادامه داد: تولید گاز طبیعی در جهان در 2017 ادامه یافته و به 3660 میلیارد مترمکعب رسیده که 60 میلیارد مکعب از سال 2016 بالاتر بوده است با این حال کاهش حدود بیش از 35 میلیارد مترمکعب از سوی برخی کشورها مانند هلند، بریتانیا، پرو، اندونزی، تایلند، ویتنام و مکزیک را داشته‌ایم اما در مقابل در کشورهای دیگر مثل نروژ،استرالیا، ایران و چین افزایش را شاهد بوده‌ایم.

وی تصریح کرد: آمارها نشان می‌دهد که در فاصله 2010 تا 2017 به جز اروپا بقیه تولیدکنندگان تولید گاز خود را افزایش دادند در حالی که خاورمیانه با نرخ رشد سالانه 4 درصد و آسیا و اقیانوسیه با رشد 3.2 درصد در صدر افزایش دهندگان تولید بودند که البته افزایش تولید در خاورمیانه توسط ایران و قطر صورت گرفته است به این ترتیب که این دو کشور 55 و 45 میلیارد متر مکعب به تولید گاز جهانی اضافه کرده‌اند و در منطقه آسیا و اقیانوس آرام نیز چین و استرالیا هر کدام با افزودن بیش از 55 میلیارد مترمکعب به کل تولید دیگر کشورهایی بودند که بیشترین رشد تولید گاز را داشتند.

وی با بیان اینکه تولید گاز در بازارهای جهانی سالانه 1850 میلیارد مترمکعب افزایش خواهد یافت اظهار داشت: رقم تولید در سال 2040 به بیش از 550 میلیارد مترمکعب خواهد رسید بنابراین رشد 50 درصد برای کل دوره پیش بینی می‌ شود که صد میلیارد متر مکعب بیش از پیش بینی باشد.

وی گفت: نروژ، هلند، انگلستان تولید سالانه گاز خود را تا 130 میلیارد مترمکعب تا سال 2040 کاهش می‌دهند و انتظار می‌رود که آفریقا بزرگترین نرخ رشد را در دوره چشم‌انداز به خود اختصاص دهد. همچنین بین سال‌های 2018 و 2040 سرمایه‌گذاری سالانه در بخش تولید گاز در خاورمیانه و آفریقا بیش از 18 برابر در مقایسه با سال‌های 2000 تا 2017 رشد خواهد داشت به طوری که بیش از 1.3 تریلیون دلار در بخش‌های بالادست و انتقال گاز سرمایه‌گذاری خواهد شد که حدود 12 درصد از سرمایه‌گذاری جهانی خواهد بود که بیشترین آن نیز در خاورمیانه و آفریقا خواهد بود که باید گفت این سرمایه‌گذاری حدود 50 درصد از سرمایه‌گذاری در طرح‌های افزایش ظرفیت مایع سازی در جهان را در طولانی مدت تشکیل می‌دهد.

وی با اشاره به چالش‌های صنعت گاز تصریح کرد: عدم سرمایه‌گذاری مناسب کشورهای مصرف کننده در خصوص نقش گاز طبیعی در سبد مصرف انرژی آنها باعث می‌شود در درازمدت نتوان به پیش بینی دقیقی که برای تقاضای گاز در آن کشورها دست یافت. همچنین قیمت‌گذاری گاز از دیگر چالش‌های این صنعت است ضمن اینکه باید گفت: مسائل ژئوپلتیک در آن تاثیرگذار است چرا که باعث می‌شود کشورهای دارنده ذخائر گازی و تولیدکننده با افزایش تنش‌های سیاسی در زمینه سرمایه گذاری دچار آسیب شوند.

وی در ادامه به سهم کشورهای تولیدکننده در تولید و تجارت صنعت نفت و گاز پرداخت و گفت: روسیه 49 درصد در بخش نفت و 33 درصد در بخش گاز، الجزایر 60 درصد نفت، 57 درصد گاز، نیجریه 90 درصد نفت، 72 درصد گاز، ایران 55 درصد نفت و فقط 5 درصد گاز بوده است. در زمینه صادرات نیز نسبت نفت و گاز در روسیه 60 درصد نفت، 40 درصد گاز، الجزایر 42 درصد نفت ، 58 درصد گاز، نیجریه 78 درصد نفت ، 22 درصد گاز و ایران 91 درصد نفت و فقط 9 درصد در زمینه گاز فعال بودند.

وی در ادامه اظهار داشت:‌ تجارت گاز طبیعی چه از طریق خط لوله و چه ازطریق LNG با توجه به ماهیت‌ قراردادهای گاز که بلندمدت و نیاز به سرمایه‌گذاری کلان دارد باعث می‌شود بین خریداران و فروشندگان از لحاظ اقتصادی و تجاری و همچنین سیاسی، روابط و منافع بلندمدت نیز به وجود آید که به راحتی قابل جایگزینی و تغییر نباشد.

منبع: ایلنا

ما را در کانال تلگرامی نبض نفت دنبال کنید