پتروپالایشگاه‌هایی که مالزی را تبدیل به قطب انرژی جنوب شرق آسیا می‌کند
نبض نفت - مالزی سومین صادرکننده بزرگ گاز طبیعی مایع (LNG) در جهان و دومین تولید کننده نفت و گاز طبیعی در جنوب شرقی آسیا است.
در حال حاضر صنعت انرژی این کشور حدود ۲۰ درصد کل تولید ناخالص ملی مالزی را در سال‌های اخیر به خود اختصاص داده است.
مالزی جهت توسعه صنعت انرژی خود در سال 2010 اقدام به ایجاد مشوق‌های مالیاتی و سرمایه‌گذاری کرد؛ این اقدام موجب اکتشاف و توسعه میدان‌های نفت و گاز طبیعی، توسعه صنعت پایین دست و افزایش بهره‌وری انرژی شد.
لازم به ذکر است که این مشوق‌های مالی بخشی از برنامه اقتصادی کشور مالزی جهت تبدیل شدن به یکی از هاب‌های انرژی منطقه‌ی جنوب شرقی آسیا در میان کشورهایی است که بسیاری از آنها مثل کره جنوبی و ژاپن ذخایر نفت و گاز ندارند یا به میزان خیلی کم از این ذخایر بهره‌مند هستند.
میزان تولید و مصرف نفت خام مالزی
طبق گزارش ژورنال نفت و گاز (OGJ) در سال ۲۰۱۷، مالزی ۳.۶ میلیارد بشکه نفت خام اثبات شده دارد، که پس از چین، هند و ویتنام چهارمین کشور از لحاظ ذخایر نفت در آسیا - اقیانوسیه است.
مالزی در سال 2016 روزانه 744 هزار بشکه نفت و میعانات گازی در روز تولید کرده است.تمامی تولیدات نفت و میعانات گازی، در پالایشگاههای مالزی مصرف می‌گردد. این کشور طی دو دهه گذشته به شدت در صنعت پالایش و پتروپالایش سرمایه‌گذاری کرده و در حال حاضر بیشتر تقاضای خود برای محصولات نفتی با تولیدات داخلی را برآورده می‌کند. طبق آمار جهانی انرژی (FGE)، مالزی روزانه 600 هزار بشکه نفت و میعانات گازی را پالایش می‌کند.
ظرفیت پالایشی مالزی همواره با رشد ثابتی همراه بوده و این روند حتی با کاهش تولیدات نفت و میعانات گازی نیز متوقف نشده است.
مالزی طی سال‌های 2012 تا 2015 که با کاهش تولید نفت و میعانات همراه بود اقدام به واردات جهت استفاده به عنوان خوراک صنعت پالایشی خود کرده است.
یکی از اهداف مالزی جهت تبدیل شدن قطب انرژی در منطقه جنوب شرق آسیا، افزایش ظرفیت پالایشی و افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی در این منطقه است. در همین راستا مالزی جهت تبدیل شدن به صادرکننده فرآورده نفتی اقدام به ایجاد پتروپالایشگاه‌هایی در در دو استان جوهور و تِرِنگانوی کرده است.
پتروپالایشگاه پن گرانگ (جوهور)
«پتروپالایشگاه» که عبارت است از یک پالایشگاه و پتروشیمی تجمیع شده، با هدف تنوع فرآورده، کاهش قیمت تمام شده محصولات، بهینه سازی راندمان، افزایش سودآوری و بهینه سازی مصرف انرژی، پایه ریزی می شود.
عمده کشورهای قدرتمند و پیشرفته دنیا اعم از وارد کننده و صادرکننده نفت، با سرمایه گذاری های بزرگ در پروژه های پتروپالایشگاهی به دنبال تسخیر بازارهای جهانی و ایجاد تنوع در سبد محصولات نفتی هستند.
شرکت نفت و گاز مالزی، پروژه توسعه پتروپالایشگاه پیشرفته پن گرانگ (Pengerang) را در جنوب منطقه جوهور (Johor) در دست اقدام دارد. پتروپالایشگاه پن گرانگ بخشی از پروژه عظیم نفتی منطقه جوهور است که به طور خلاصه آن را «رَپید» می نامند.
این پروژه با هدف تأمین 20 ساله بازار آسیای میانه به وجود آمده و قرار است تا سال 2019 بخش پالایشی آن به مرحله بهره برداری برسد.
دولت مرکزی مالزی برای اطمینان از پیشرفت موفقیت آمیز این پروژه عظیم، شرکتی با عنوان توسعه نفتی جوهورتأسیس کرده است. مجاورت این مجموعه با مخازن ذخیره سازی بزرگ سنگاپور می تواند یک هاب بزرگ برای سرویس های مختلف در این منطقه ایجاد نماید.
پروژه رپید متعلق به شرکت نفت و گاز مالزی است و دلیل اصلی ایجاد آن، برنامه «دگرگونی اقتصاد» مالزی است که در سال 2010 تصویب شد. طبق این سند که برای سال 2020 نوشته شده، مالزی باید به درآمد سرانه ملی 15000 دلار برسد. این مهم نیاز به سرمایه گذاری 444 میلیارد دلاری دارد که باعث ایجاد 3.3 میلیون شغل جدید خواهد شد.
پتروپالایشگاه پن گرانگ از نظر استراتژیک در موقعیت خوبی قرار دارد؛ زیرا دسترسی خوبی به مسیرهای آبی دارد که راه ارتباط با خاورمیانه و چین هست. همچنین بندر عمیق آن باعث می شود تا کشتی های بزرگی در این بندر بتوانند پهلو بگیرند. ظرفیت این پتروپالایشگاه 300 هزار بشکه در روز (13 میلیون تن در سال) است. تولید سالانه مجموع محصولات شیمیایی آن برابر 7.7 میلیون تن معادل 250 هزار تن هیدروژن پراکسید، 220 هزار تن ایزونونانول، 110 هزار تن 1-بوتن، 900 هزار تن پلی پروپیلن و امثال آن است. همچنین استاندارد سوخت در این مجتمع، یورو 4 و 5 خواهد بود.
سرمایه تخصیص یافته برای پتروپالایشگاه پن گرانگ 16 میلیارد دلار است که بخش زیادی از کل سرمایه 27 میلیارد دلاری پروژه رپید را در بر می گیرد. در پیشبرد پروژه رپید برای 70 هزار نفر کارآفرینی شده است. همچنین در ابتدای مرحله بهره برداری 4000 نفر مشغول به کار خواهند شد. پیش بینی می شود تا سال 2020 نیز حدود 8600 نفر در منطقه جوهور شاغل شوند. در مجموع پروژه رپید می تواند تا 4.5 میلیارد دلار در تولید ناخالص داخلی مالزی تأثیر بگذارد.
در بخش پتروپالایشگاهی پروژه رپید، شرکت‌های مختلفی حضور دارند که نقش عمده با شرکت باسف BASF است. شرکت لیوندل بازل LyondellBasell در بخش تولید پروپیلن، شرکت اکسنس Axens در بخش تصفیه نفتا و اکتان افزایی، شرکت سامسونگ در بخش تولید پلی اتیلن، اتیلن اکسید و اتیلن گلیکول و شرکت زیمنس نیز در بخش یوتیلیتی فعالیت دارند.
پتروپالایشگاه کِرتی
در شهر کرتی استان تِرِنگانوی کشور مالزی، یک مجموعه پالایشی و یک مجموعه پتروشیمی با مدیریت شرکت پتروناس وجود دارد که با هم تشکیل یک پتروپالایشگاه را داده اند. مجموعه پالایشی دارای ظرفیت پالایش نفت خام به میزان 49 هزار بشکه در روز است. همچنین یک واحد تقطیر میعانات به ظرفیت 74 هزار بشکه در حال آماده سازی است تا بتواند نفتا برای واحدهای آروماتیک تولید نماید. مجموعه پتروشیمی که هم از فرآورده های پالایشی و هم از خوراک گازی استفاده می کند محصولاتی نظیر پارازایلن، بنزن، آمونیاک، استیک اسید، پلی اتیلن، بوتانول، PVC، اتلین گلیکول و امثال آن را تولید می نماید.
شرکت پتروناس با در اختیار داشتن چند پالایشگاه، پتروشیمی و زیرساخت های نفت و گاز مالزی تبدیل به یک شرکت عمودی شده است که می تواند مواد خامی مانند نفت و گاز طبیعی را تولید و یا وارد کرده و سپس آن را به محصولات نهایی تبدیل نماید. پتروناس در حوزه پتروشیمی بقدری پیشرفت کرده است که در حال حاضر چهارمین تولیدکننده متانول دنیا، چهارمین تولیدکننده اوره جنوب شرق آسیا و چهارمین تولیدکننده الفین جنوب شرق آسیاست.
منبع: خبرگزاری فارس
ما را در کانال تلگرامی نبض نفت دنبال کنید
