تحریم دیگر داستان مورد علاقه بازار نفت نیست
نبض نفت - نفت برنت
بیش از ۱۷ دلار در هر بشکه طی پنج هفته گذشته کاهش قیمت پیدا کرده و وست تگزاس اینترمدیت
آمریکا به مدت ۱۱ روز متوالی کاهش قیمت داشته است.
اوپک و متحدانش که تا اکتبر برای جبران تاثیر تحریم‌های آمریکا علیه ایران بر بازار، از افزایش تولید صحبت می‌کردند اکنون از ضرورت کاهش تولید برای جلوگیری از بالا رفتن سطح ذخایر حرف می‌زنند.
برخی از مفسران نسبت به چرخش سریع دورنمای بازار از کمبود، به عرضه مازاد بر نیاز ابراز شگفتی کرده‌اند اما در حقیقت، چنین تغییراتی نسبتا متداول است.
چشم انداز وضع مجدد تحریم‌های آمریکا علیه ایران، تغییر بزرگ در دورنمای بازار طی ماه‌های اخیر را پنهان کرد زیرا رشد تولید نفت غیراوپک سرعت گرفت در حالی که رشد مصرف نشانه‌های کندی را نشان داد.
به‌محض اینکه تهدید تحریم‌های شدید علیه ایران حداقل برای مدتی برطرف شد، بازار روی وخامت وضعیت عرضه و تقاضا و تغییرات قیمت پس از آن متمرکز شده است.
درس‌های بحران نفتی ۲۰۱۴
وضع مجدد تحریم‌های آمریکا علیه ایران همان نقشی را در سال ۲۰۱۸ ایفا کرد که اختلال صادرات نفت لیبی و پیشروی داعش در شمال عراق در سال ۲۰۱۴ داشت. ریسک تحریم‌های شدید علیه ایران در ابتدا قیمت‌های نفت را بالا نگه داشت و بازار رشد تولید شیل آمریکا و کندی رشد مصرف که به ایجاد مازاد عرضه اشاره داشت را نادیده گرفت.
اما آمریکا از موضع اولیه خود برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران کوتاه آمد و به مشتریان بزرگ نفت ایران برای ادامه خریدشان معافیت داد.
مشابه همین اتفاق در ژوئن سال ۲۰۱۴ روی داد و گروه داعش نتوانست میادین نفتی پیرامون کرکوک و کردستان عراق را تصرف کند یا به سوی میادین نفتی جنوب عراق پیشروی کند.
با ازسرگیری صادرات نفت از سوی لیبی و ادامه صادرات از سوی عراق، معامله‌گران نفت روی تسریع تولید نفت شیل و کندی رشد مصرف در نیمه دوم سال ۲۰۱۴ متمرکز شدند.
تولید نفت و میعانات آمریکا در ۱۲ ماه منتهی به اوت سال ۲۰۱۸ به میزان ۲.۱ میلیون بشکه در روز افزایش یافت که حتی بیش از ۱.۵ میلیون بشکه در روز افزایش مشاهده شده در ۱۲ ماه منتهی به ژوئن سال ۲۰۱۴ بود.
اوپک اکنون پیش بینی می‌کند که افزایش تولید غیراوپک از رشد مصرف جهانی در سال ۲۰۱۹ فزونی خواهد گرفت و نیاز به نفت اوپک را کاهش خواهد داد و در واقع شرایط اواسط سال ۲۰۱۴ دوباره برقرار می‌شود.
اوپک و متحدانش در مواجهه با تسریع رشد تولید و کاهش روند مصرف، همانند سال ۲۰۱۴ بر سر دوراهی قرار گرفته‌اند و بین کاهش تولید برای تقویت قیمت‌ها یا اجازه برای کاهش قیمت‌ها برای حمایت از سهم بازار سرگردان مانده‌اند.
در سال ۲۰۱۴ اوپک تصمیم گرفت تولیدش را تغییر ندهد و اجازه داد قیمت‌ها کاهش پیدا کنند تا رشد تولید نفت شیل آمریکا محدود شود. این استراتژی نهایتا ناموفق بود اما اوضاع مالی اعضای اوپک را بهم ریخت.
وزیران اوپک باید تصمیم بگیرند روند مشابه را در سال ۲۰۱۸ پی بگیرند یا تولیدشان را کاهش دهند و با ریسک طولانی شدن رونق نفت شیل و فدا کردن سهم بازارشان روبرو شوند.
منبع: ایسنا
