تاثیر نفت ۱۰۰ دلاری بر اقتصاد جهان
به گفته اقتصاددانان بلومبرگ خبر خوب این است که نفت با قیمت ۱۰۰ دلار در سال ۲۰۱۸ تاثیر کمتری نسبت به جهش قیمت نفت در سال ۲۰۱۱ خواهد داشت؛ این موضوع بیشتر به دلیل کاهش وابستگی انرژی و استفاده بیشتر از سوخت های ' شیل' در آمریکاست.
شیل نفتی یک سنگ رسوبی دانه ریز و غنی از مواد آلی حاوی کروژن است و از آن می توان هیدروکربن مایعی به نام نفت شیل یا نفت ماسه استخراج کرد. نفت شیل یک جایگزین برای نفت خام معمولی است. با این حال، استخراج نفت سنگ از سنگ نفت پرهزینه تر از تولید نفت خام متعارف هم از نظر مالی و هم از لحاظ اثرات زیست محیطی آن است.
قیمت بالای نفت می تواند به درآمد شهروندان و هزینه های مصرف کنندگان آسیب برساند، اما تاثیر آن می تواند در هر کشور متفاوت باشد؛ برای مثال اروپا بیشتر متحمل این آسیب خواهد بود زیرا بسیاری از کشورهای اروپایی وارد کننده نفت هستند. چین نیز یکی از بزرگترین وارد کنندگان نفت است و با افزایش قیمت نفت می توان افزایش نرخ تورم را برای این کشور پیش بینی کرد.
تاثیرات فصلی را نیز باید بر کشورهای نیم کره شمالی در نظر گرفت. مصرف کنندگان می توانند منابع انرژی خود را در جهت کاهش هزینه ها تغییر دهند؛ برای مثال می توانند از سوخت های زیستی یا گاز طبیعی استفاده کنند. اندونزی در حال حاضر اقدامات لازم در جهت استفاده بیشتر از سوخت های زیستی و کاهش وابستگی های اقتصادی به واردات سوخت را در دستور کار خود قرار داده است.
به گفته اقتصاددانان، برای وارد آوردن ضربه پایدار به رشد جهانی، قیمت نفت باید بیش از ۱۰۰ دلار باشد؛ حتی با وجود اینکه نفت با دلار قیمت گذاری می شود باز هم این افزایش نرخ دلار کمکی به این ضربه پایدار نمی کند.
اقتصاددانان بلومبرگ بر این باورند که نفت ۱۰۰ دلاری بیش از اینکه برای رشد جهانی مفید باشد، زیان بار خواهد بود؛ اما در شرایط اقتصادی امروز دنیا، در مقایسه با سال ۲۰۱۱ تفاوت های مهمی وجود دارد.
'جیمی موری' اقتصاددان در گزارش اخیر خود نوشت : 'انقلاب سوخت های شیل، کاهش مصرف انرژی و قیمت های بالاتر در سطوح عمومی حاکی از این است که تاثیرات افزایش قیمت نفت، کمتر از سال ۲۰۱۱ خواهد بود. برای ایجاد لغزش در اقتصاد جهانی، قیمت نفت باید از ۱۰۰ دلار نیز بالاتر برود.
تجدید تحریم های آمریکا علیه ایران، صادرات نفت کشورهای خاورمیانه را تحت فشار قرار داده است. اگرچه 'دونالد ترامپ' رئیس جمهور آمریکا به سازمان کشورهای صادرکننده نفت برای استخراج هرچه بیشتر نفت فشار وارد می کند، اما ظرفیت تولید نهایی محدود است. با این حال به پیش بینی تحلیگران نرخ نفت با ۱۰۰ دلار تصویب نخواهد شد.
چه کسی با افزایش قیمت نفت سود می برد؟
بزرگترین کشورهای تولید کننده نفت و پیروز شوندگان این نبرد، اقتصادهای نوظهور هستند؛ عربستان سعودی با تولید ناخالص نفتی که تقریبا ۲۱ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۶ را تشکیل می دهد، پیشتاز است. این آمار تقریبا ۲ برابر روسیه است که در رتبه بندی اقتصادی بلومبرگ بین ۱۵ کشور نوظهور دنیا قرار دارد. نیجریه و کلمبیا نیز در رتبه های بعدی قرار دارند.
چه کسی بااقتصاد دنیا آسیب می بیند؟
بازارهای نوظهور را بر اساس آسیب پذیری این کشورها نسبت به تغییر نرخ نفت رتبه بندی کرده است که هند، چین، تایوان، شیلی، ترکیه، مصر و اوکراین از جمله کشورهایی هستند که اقتصادشان با افزایش بهای نفت و نرخ سود ایالات متحده دچار آسیب خواهد شد.
هرقدر کاهش وابستگی آمریکا به نفت وارداتی به دلیل افزایش تولیدات نفتی 'شیل' پیامدهای اقتصادی مثبت در سطح صنعت داشته باشد، اما سنگینی قیمت بالای این تولیدات بر دوش مردم آمریکا خواهد بود. آنها ۸ درصد از پیش درآمد مالیاتی خود را برای خرید بنزین صرف می کنند.
اگر قیمت بالای نفت باعث افزایش تورم شود، بانک مرکزی یک دلیل کمتر برای حفظ سیاست پولی خواهد داشت. در میان تمام اقتصادهای نوظهور دنیا، بانک داران مرکزی در هند که بزرگترین وارد کننده نفت است، درباره تاثیرات افزایش قیمت هشدار داده است. فشار افزایش قیمت نفت همچنین می تواند سیاست های پولی برخی کشورها نظیر تایلند، اندونزی، فیلیپین و آفریقای جنوبی را نیز سریعا تحت فشار قرار دهد.
ما را در کانال تلگرامی نبض نفت دنبال کنید