احداث پتروپالایشگاه در آمریکا باهدف افزایش حاشیه سود صنعت پالایش
نبض نفت - آمریکا با 325.7 میلیون نفر، سومین کشور دنیا ازلحاظ جمعیت است و با 50 ایالت در رتبه چهارم وسعت قرار دارد. تولید ناخالص داخلی در این کشور صنعتی 19.39 تریلیون دلار بوده و با 4 در صد جمعیت دنیا 25 درصد نفت تولیدی جهان را مصرف می‌کند.در ده سال گذشته چشم‌انداز سیاست‌های انرژی آمریکا، اساساً تغییر کرده است که مهم‌ترین آن رنسانس تولید نفت و گاز شیل بوده است.
در سالهای اخیر با راهیابی جمهوری خواهان به کاخ سفید و اعمال سیاست‌های نفتی ترامپ، استراتژی استقلال و عدم وابستگی برای واردات نفت قوت گرفت. افزایش تولید نفت خام نه تنها واردات نفت خام خارجی را کاهش داده بلکه افزایش ظرفیت پالایش در آمریکا را تضمین نموده است.
همان‌طور که نمودار جریان انرژی آمریکا نشان می‌دهد میزان تولید داخلی نفت خام این کشور معادل 11.2 میلیون بشکه و میزان واردات نفت آن، 8.7 میلیون بشکه در روز است. آمریکا از حدود 18 میلیون بشکه نفت تولید و وارداتی خود اقدام به پالایش 17.4 میلیون بشکه نفت در روز می‌کند. آمریکا در راستای تبدیل شدن به هاب انرژی در حالی که اقدام به واردات نفت خام می‌کند، حدود 600 هزار بشکه نفت خام نیز در سال 2016 صادرات کرده است. این میزان واردات نفت و ورود آن به چرخه‌های پالایشی، به‌جای واردات فراوردهٔ نفتی، نشان از سودده بودن صنعت پالایشگاه سازی در این کشور است. ضمن اینکه این اقدام نشان از اهمیت مسئلهٔ امنیت انرژی در ایالات‌متحده دارد. بر اساس اطلاعات اداره انرژی آمریکا (EIA) هم‌اکنون ایالات‌متحده با 135 پالایشگاه در حال کار و با ظرفیت پالایشی 17.2 میلیون بشکه نفت در روز، با برخوردار بودن تقریباً 19 درصد از ظرفیت پالایش جهان در صدر کشورهای پالایشی دنیا قرار دارد.
نگاهی آماری به پالایشگاهها نشان می‌دهد، تعداد آن ها در بیست سال گذشته رفته‌رفته کمتر شده ولی ظرفیت پالایشی آن‌ها افزایش‌یافته است. آمریکا برای افزایش بهره‌وری صنعت پالایش با توجه به اصل اقتصاد مقیاس اقدام به اتخاذ سیاست‌هایی همچون ارائه تسهیلات به پالایشگاههای بزرگ برای خرید پالایشگاه های کوچک کرده و همچنین استفاده از نسل جدید پالایشگاهها را در دستور کار قرار داده است. در راستای افزایش حاشیه‌ی سود صنعت پالایش دنیا به دنبال ساخت پتروپالایشگاه به جای پالایشگاه است. آمریکایی‌ها نیز باهدف افزایش بهره‌وری و ایجاد ارزش‌افزوده به سراغ این پالایشگاههای پربازده رفتند تا گوی سبقت از رقیبان نفتی خود بربایند. پترو پالایشگاههای بیتون، گاریویل و باتون روژشاهدی بر این ادعاست که بتدریج طرح‌های توسعه‌ای آن‌ها تکمیل شد.
*پتروپالایشگاه بِیتون آمریکا
مجموعه پتروپالایشگاهی بیتون شامل یک پالایشگاه، دو مجموعه شیمیایی و یک بخش تولید پلاستیک است. پالایشگاه بیتون در سال 1920 و با ظرفیت 10 هزار بشکه در روز در تگزاس تأسیس می‌شود. در حال حاضر ظرفیت این پتروپالایشگاه 584 هزار بشکه در روز است که ازنظر ظرفیت نهمین پالایشگاه دنیا و دومین پالایشگاه آمریکاست که متعلق به اکسون موبیل است.
*پتروپالایشگاه گاریویل آمریکا
پتروپالایشگاه گاریویل با ظرفیت 539 هزار بشکه در روز سومین پالایشگاه آمریکا و یازدهمین پالایشگاه دنیاست. این مجموعه ازسال 1976، در شهر گاریویل در ایالت لوئیزیانای آمریکا قرار دارد، متعلق به شرکت نفت ماراتن و تحت لیسانس اکسون موبیل است. مجموعه ابتدا به شکل پالایشگاه بوده و سپس به یک پتروپالایشگاه تبدیل شده است. در سال 2009 با سرمایه‌گذاری 4 میلیارد دلاری، 234 هزار بشکه در روزبه ظرفیتش افزوده‌شده است. همچنین از سال 2014 با عقد قراردادی به ارزش 5/2 میلیارد دلار، باقیمانده‌های سنگین نفت به 30 هزار بشکه گازوئیل با گوگرد بسیار کم در روز تبدیل می‌شود.
*پتروپالایشگاه باتون روژ آمریکا
پتروپالایشگاه باتون روژ در سال 1909 در منطقه باتون روژ ایالت لوئیزیانای آمریکا تأسیس شد. در سال 1940 واحدهای شیمیایی به صورت یک بخش مجزا درآمدند. در سال 1968 واحد تولید پلاستیک ایجاد شد که در حال حاضر سالانه 500 هزار تن محصول تولید می‌کند. در سال 1998 اکسون موبیل تصمیم به ساخت واحد پلی اولفین می‌گیرد و نهایتاً در سال 2006 واحد پلی پروپیلن با ظرفیت 1 میلیون و 300 هزار تن در سال راه‌اندازی می‌شود. ظرفیت این مجموعه در حال حاضر 503 هزار بشکه در روز است که دوازدهمین پالایشگاه بزرگ دنیا و چهارمین در آمریکاست و در حال حاضر تحت لیسانس و متعلق به اکسون موبیل است.
منبع: خبر گزاری فارس
