کمبود لیتیوم مانع انقلاب انرژی تجدیدپذیر شده است
به گزارش نبض نفت به نقل از اویل پرایس، با گسترش سریع طبقه متوسط جهان تقاضای جهانی برای انرژی افزایش می یابد. تغییر شرایط جوی دنیا یکی از بزرگترین یا حتی تنها چالش قرن آینده خواهد بود و یکی از محدود راه حل های این مشکل که مورد توافق دانشمندان و سیاستمداران کل دنیا است، تغییر مصرف سوخت های فسیلی قدیمی و روی آوردن به منابع انرژی تجدید پذیر است. در سراسر جهان رقابت بین محققان برای اجرای طرح انرژی تجدیدپذیر به عنوان یک راه حل بلند مدت برای تغییرات جوی وجود دارد و همچنین تلاش می‌شود مصرف انرژی اروپا به زودی تا صد درصد به انرژی تجدید پذیر تغییر یابد .
ولی حتی انرژی تجدیدپذیر هم بر منابع غیر تجدید پذیر خاصی متکی است. حتی راه حل های دوستدار محیط زیست مثل صفحه های خورشیدی هم بدون استفاده از عناصر محدود و نادر زمینی امکان‌پذیر نیستند. باتری ها هم کاملاً وابسته به مواد اولیه محدود زمینی برای ساختشان هستند .
در حال حاضر، چین انحصار بسیاری از این عناصر زمینی را در اختیار دارد. علاوه بر عناصر نادر خاکی، از هزاران ماده اولیه تجدیدناپذیر برای تولید انرژی تجدید شدنی استفاده می شود. در این جا در مورد لیتیوم بحث میکنیم .
لیتیوم به خاطر وزن سبک و ویژگی های واکنشی بالا، یک جزء لازم برای ساخت انواع باتری ها است. بنابراین لیتیوم یک عنصر ضروری در بخش انرژی تجدیدپذیر است. حتی وقتی خورشید بر صفحه های خورشیدی نمی تابد و یا بادی توربین ها را نمی چرخاند ، نیاز به انرژی وجود دارد. لیتیوم علاوه بر اینکه یک جزء کلیدی در ذخیره انرژی است، یک ماده اولیه اساسی برای باتری هایی هم هست که خودروهای هیبریدی و الکتریکی را به راه می اندازند .
اگر تمام خودروهای دارای سوخت فسیلی در جهان ، یک شبه با خودروهای الکتریکی جایگزین شوند، ذخیره جهانی لیتیوم طی حدود 50 سال کاملا تخلیه می‌شود .
در حالی که تا گسترش خودروهای الکتریکی و منابع انرژی تجدید پذیر سال ها فاصله داریم و فعلا خطری ذخایر لیتیوم جهان را تهدید نمی‌کند، ولی مسئله اصلی خود لیتیوم نیست. این تنها یک مشکل کوچک است. مسئله بزرگتر این است که مواد تجدیدپذیر انرژی کاملا تجدید پذیر نیستند و ما هنوز تکنولوژی حل این مسئله را نداریم .
این بدان معنا نیست که منابع انرژی تجدیدپذیر ارزش تحقیق و توسعه را ندارند یا باز گرداندن سوخت های فسیلی به داخل زمین جواب تمام مشکلات است، بلکه یعنی هیچ زمانی مثل حالا نمی‌توانیم برنامه‌ریزی برای بازیافت عناصری مثل لیتیوم یا حتی تحقیق برای جایگزین های انرژی که نیاز به منابع طبیعی محدود نداشته باشند را آغاز کنیم. این کار باید قبل از رسیدن به مرحله ای انجام شود که منابع مورد نیازمان جلوی چشمانمان ناپدید می شوند .
