نفت در تکاپوی رونق بخشی به کسبوکار شرکت‌های داخلی است
بر اساس این گزارش، پروژه نگهداشت و افزایش توان تولید سیوند و اسفند، نخستین بسته کاری این طرح بود که قرارداد آن اواخر مهرماه پارسال بین شرکت نفت فلات قاره ایران و پتروایران امضا شد. بهمن‌ماه پارسال نیز شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب قرارداد پروژه‌های کبود، گچساران خامی، لالی آسماری و نرگسی را به ترتیب با شرکت‌های شرکت حفاری و اکتشاف انرژی‌گستر پارس، شرکت ملی حفاری ایران، شرکت پتروگوهر فراساحل کیش و شرکت حفاری دانا کیش امضا کرد و قرارداد دو پروژه منصوری آسماری و رامشیر نیز بین شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب و شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت (اویک) امضا شد. شرکت نفت مناطق مرکزی ایران هم قرارداد پروژه‌های دانان، سعادت‌آباد و نفت‌شهر را به ترتیب با گروه مپنا، شرکت گلوبال پتروتک کیش و شرکت ملی حفاری ایران امضا کرد تا با احتساب قرارداد سیوند و اسفند، تعداد قراردادهای امضا شده در طرح نگهداشت و افزایش توان تولید نفت به ۱۰ قرارداد برسد.
حالا پس از گذشت حدود هشت ماه، تکلیف هشت بسته قراردادی دیگر مشتمل بر یک پروژه در شرکت نفت فلات قاره ایران (رسالت) و هفت پروژه در شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب هم مشخص شده و بر اساس اعلام معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران، این هشت قرارداد طی مهرماه امسال امضا خواهد شد.
دهقان نسبت به اینکه ۱۵ بسته باقیمانده نیز تا پایان سال تعیین تکلیف شود ابراز امیدواری کرد و گفت: به این ترتیب و با ساماندهی همه بسته‌های قراردادی طرح نگهداشت و افزایش توان تولید نفت، سال ۹۹ سال تمرکز بر اجرای این طرح خواهد بود.
وی ارزش سرمایه‌گذاری طرح را در مجموع ۶.۲ میلیارد دلار عنوان کرد و افزود: این طرح ملی که با هدف بهره‌مندی از توان شرکت‌های ایرانی و اشتغال‌زایی در دستور کار قرار گرفته و در محدوده جغرافیایی هفت استان خوزستان، بوشهر، فارس، هرمزگان، کرمانشاه، ایلام و کهگیلویه‌وبویراحمد اجرا خواهند شد.
روزی ۱۴ میلیون دلار
به گفته دهقان، پیش‌بینی می‌شود با اجرای این طرح، ظرفیت تولید نفت خام کشور حدود ۲۸۰ هزار بشکه در روز افزایش یابد که با در نظر گرفتن قیمت ۵۰ دلار برای هر بشکه، این میزان افزایش تولید در حکم درآمدزایی روزانه به میزان ۱۴ میلیون دلار خواهد بود.
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران در پاسخ به این سوال که «آیا این طرح پس از کاهش تعاملات خارجی ناشی از خروج آمریکا از برجام در دستور کار شرکت نفت قرار گرفت؟»، توضیح داد: مصوبه این طرح به آذرماه سال ۹۶ بازمی‌گردد؛ یعنی زمانی که برجام به قوت خود باقی و مذاکرات ما با شرکت‌های بین‌المللی در حال انجام بود. نفت این طرح را با هدف استفاده حداکثری از توان شرکت‌های ایرانی تدوین کرد و تفکر ما این بود که همزمان با پیشبرد مذاکرات با شرکت‌های ایرانی و خارجی برای اجرای طرح‌های توسعه‌ای در قالب الگوی جدید قراردادهای نفتی، جبهه کاری مناسبی نیز برای پیمانکاران ایرانی تدارک دیده شود و در عین حال نگهداشت تولید نفت هم مدنظر قرار گیرد.
دهقان درباره تامین منابع مالی مورد نیاز برای اجرای بسته‌های کاری یادشده، به انتشار سه هزار میلیارد تومان اوراق منفعت در اواخر پارسال اشاره کرد و ادامه داد: عواید حاصل از انتشار این اوراق برای انجام پروژه‌های کنونی کافی است؛ بنابراین تا پایان امسال، انتشار اوراق منفعت در برنامه نیست.
وی به تمهیدات شرکت ملی نفت ایران برای استفاده حداکثری از ظرفیت سازندگان داخلی نیز در اجرای این طرح اشاره کرد و گفت: ۱۵ قلم از کالاهای مورد نیاز در اجرای پروژه‌های این طرح را در لیست اسناد مناقصات آورده‌ایم و پیمانکار را موظف کرده‌ایم که این کالاها را صرفا به سازندگان داخلی سفارش دهد. در همین راستا اخیرا یکی از بزرگترین قراردادهای ساخت کالا بین اویک و شرکت لوله‌سازی اسفراین امضا شد.
دهقان ادامه داد: افزون بر این، فهرست هشتادوچهارگانه ممنوعیت خرید کالاها و تجهیزات خارجی دارای تولید مشابه داخل ابلاغی وزیر نفت و نیز تصویب‌نامه هیئت وزیران درباره ممنوعیت خرید کالاهای خارجی دارای تولید مشابه داخلی هم به عنوان مدارک الزام‌آور در این پیمان‌ها گنجانده شده است.
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران درباره طرح جامع نگهداشت و افزایش توان تولید نفت به ۲ نکته دیگر هم اشاره کرد؛ نخست آنکه چهار درصد اعتبار پروژه‌های این طرح به ایفای مسئولیت‌های اجتماعی اختصاص خواهد یافت و دوم اینکه احتمال افزوده شدن تعدادی بسته کاری دیگر به ۳۳ بسته کنونی این طرح وجود دارد.
