آیا دوران سلطه آمریکا بر بازار انرژی جهان به پایان رسیده است
آمریکا زمانی تنها بازیگری بود که توانایی تحت تاثیر قرار دادن بازارهای انرژی را در سراسر جهان داشت ولی سلطه جهانی واشنگتن رو به کاهش است و نقش روسیه و چین در حال افزایش .
به گزارش نبض نفت به نقل از اویل پرایس، صنعت نفت جهانی یک بخش بسیار پر منفعت است که تا حد زیادی تحت تاثیر تحولات ژئوپلیتیکی قرار دارد . آمریکا زمانی تنها بازیگری بود که توانایی تحت تاثیر قرار دادن بازارهای انرژی را در سراسر جهان داشت.متحدان نظامی و جهانی این کشور ابزارهای قدرتمندی در کنترل تحولات مناطقی مانند خاورمیانه بودند ولی سلطه جهانی واشنگتن رو به کاهش است و نقش روسیه و چین در حال افزایش .
روسیه به خاطر ترکیبی از دیپلماسی و سیاست های انرژی، قدرتی است که می توان در زمینه های مختلفی روی آن حساب کرد. علاوه بر این، اشتباهات سیاست خارجه واشنگتن باعث شده سایر بازیگران از آن نفع ببرند. اشتباهاتی مانند خروج غیر منتظره از شمال سوریه . حالا روسیه تبدیل به مهمترین کشور تاثیرگذار در خاورمیانه شده است. طرحهای مسکو منطقهای نیستند بلکه جهانی هستند.اولین اجلاس روسیه و آفریقا شاهدی بر آرزوهای جهانی کرملین است .
مسکو همچنین روابط قدرتمندی را با چندین کشور در آمریکای لاتین آغاز کرده است . آمریکای مرکزی و جنوبی همواره حیاط خلوت آمریکا بودهاند ولی کشورهایی مثل ونزوئلا با قدرت و نفوذ واشنگتن مقابله کرده اند. بنابراین وقتی شایعه فروش بزرگترین شرکت انرژی آمریکای جنوبی به شرکت رزنفت روسیه منتشر شد، ترس واشنگتن از یک شکست دیگر در سیاست خارجی افزایش یافت .
تخمین زده میشود ارزش شرکت نفت ملی ونزوئلا 186 میلیارد دلار باشد. این شرکت موتور اقتصادی ونزوئلا است. منطقه اورینوکو که بیشتر نفت این کشور در آن تولید میشود، حدود 300 میلیارد بشکه ذخایر قابل بازیافت نفت دارد که بزرگترین در دنیا است .
علی رغم تحریم های بین المللی ونزوئلا و سوء مدیریت شرکت نفت این کشور، کاراکاس توانست در برابر این طوفان مقاومت کند . بدهی این کشور در حال حاضر 738 درصد بیشتر از میزان صادرات آن است. آینده ونزوئلا در دستان تعدادی از کشورهایی است که 156 میلیارد دلار بدهی آن را در اختیار دارند. روسیه و چین بیشترین سهم را در این بین دارند و قصد دارند تاثیر بیشتری در این کشور بگذارند .
فرار مغز ها از ونزوئلا و سوء مدیریت شرکت نفت این کشورباعث 1.1 میلیون بشکه در روز کاهش تولید نفت این کشور از 2014 شده است . فروش بخشی از شرکت نفت دولتی ونزوئلا مزایایی برای هر دو کشور دارد . بدهی سنگین ونزوئلا مانع احیای اقتصادی این کشور میشود. کاهش بدهیهای آن میتواند فشار مالی را از روی دولت بردارد و اصلاحات را تسریع کند .حداقل این چیزی است که سیاستگذاران امیدوارند اتفاق بیفتد. کاراکاس همچنین می تواند روی حمایت روسیه در منطقهای که هنوز تحت سلطه آمریکاست حساب کند. مسکو هم در عوض می تواند تسلط خود را بر بازار نفت جهانی حفظ کند و بزرگترین ذخایر نفت دنیا را به دارایی های رو به افزایش خود اضافه کند . ولی مسکو باید مواظب باشد که ونزوئلا سوریه نیست و باید با دقت عمل کند تا آمریکا را مخصوصاً قبل از انتخابات سال آینده تحریک نکند.
ولی شرکت های روسیه همچنان در این کشور آمریکای جنوبی سرمایهگذاری میکنند و کرملین حضور خود را در این کشور حفظ میکند. خطرات سیاسی باعث بی ثباتی در این کشور شده و تجارت را کاهش داده است . شرکتهای دولتی روسی غیر از اهداف سیاسی اهداف مالی هم دنبال می کنند . سرمایه گذاری های پر خطر اگر موفقیت آمیز باشند، منافع مالی و نتایج اقتصادی خوبی به دنبال خواهند داشت . ونزوئلا از نظر مسکو می تواند یک سرمایه گذاری سیاسی و مالی مناسب باشد .
روسیه به خاطر ترکیبی از دیپلماسی و سیاست های انرژی، قدرتی است که می توان در زمینه های مختلفی روی آن حساب کرد. علاوه بر این، اشتباهات سیاست خارجه واشنگتن باعث شده سایر بازیگران از آن نفع ببرند. اشتباهاتی مانند خروج غیر منتظره از شمال سوریه . حالا روسیه تبدیل به مهمترین کشور تاثیرگذار در خاورمیانه شده است. طرحهای مسکو منطقهای نیستند بلکه جهانی هستند.اولین اجلاس روسیه و آفریقا شاهدی بر آرزوهای جهانی کرملین است .
مسکو همچنین روابط قدرتمندی را با چندین کشور در آمریکای لاتین آغاز کرده است . آمریکای مرکزی و جنوبی همواره حیاط خلوت آمریکا بودهاند ولی کشورهایی مثل ونزوئلا با قدرت و نفوذ واشنگتن مقابله کرده اند. بنابراین وقتی شایعه فروش بزرگترین شرکت انرژی آمریکای جنوبی به شرکت رزنفت روسیه منتشر شد، ترس واشنگتن از یک شکست دیگر در سیاست خارجی افزایش یافت .
تخمین زده میشود ارزش شرکت نفت ملی ونزوئلا 186 میلیارد دلار باشد. این شرکت موتور اقتصادی ونزوئلا است. منطقه اورینوکو که بیشتر نفت این کشور در آن تولید میشود، حدود 300 میلیارد بشکه ذخایر قابل بازیافت نفت دارد که بزرگترین در دنیا است .
علی رغم تحریم های بین المللی ونزوئلا و سوء مدیریت شرکت نفت این کشور، کاراکاس توانست در برابر این طوفان مقاومت کند . بدهی این کشور در حال حاضر 738 درصد بیشتر از میزان صادرات آن است. آینده ونزوئلا در دستان تعدادی از کشورهایی است که 156 میلیارد دلار بدهی آن را در اختیار دارند. روسیه و چین بیشترین سهم را در این بین دارند و قصد دارند تاثیر بیشتری در این کشور بگذارند .
فرار مغز ها از ونزوئلا و سوء مدیریت شرکت نفت این کشورباعث 1.1 میلیون بشکه در روز کاهش تولید نفت این کشور از 2014 شده است . فروش بخشی از شرکت نفت دولتی ونزوئلا مزایایی برای هر دو کشور دارد . بدهی سنگین ونزوئلا مانع احیای اقتصادی این کشور میشود. کاهش بدهیهای آن میتواند فشار مالی را از روی دولت بردارد و اصلاحات را تسریع کند .حداقل این چیزی است که سیاستگذاران امیدوارند اتفاق بیفتد. کاراکاس همچنین می تواند روی حمایت روسیه در منطقهای که هنوز تحت سلطه آمریکاست حساب کند. مسکو هم در عوض می تواند تسلط خود را بر بازار نفت جهانی حفظ کند و بزرگترین ذخایر نفت دنیا را به دارایی های رو به افزایش خود اضافه کند . ولی مسکو باید مواظب باشد که ونزوئلا سوریه نیست و باید با دقت عمل کند تا آمریکا را مخصوصاً قبل از انتخابات سال آینده تحریک نکند.
ولی شرکت های روسیه همچنان در این کشور آمریکای جنوبی سرمایهگذاری میکنند و کرملین حضور خود را در این کشور حفظ میکند. خطرات سیاسی باعث بی ثباتی در این کشور شده و تجارت را کاهش داده است . شرکتهای دولتی روسی غیر از اهداف سیاسی اهداف مالی هم دنبال می کنند . سرمایه گذاری های پر خطر اگر موفقیت آمیز باشند، منافع مالی و نتایج اقتصادی خوبی به دنبال خواهند داشت . ونزوئلا از نظر مسکو می تواند یک سرمایه گذاری سیاسی و مالی مناسب باشد .
مطالب پیشنهادی
منتخب سردبیر