پیشنهاد احداث در مناطق ویژه پتروشیمی
نبض نفت - بررسی طرحهای متوقف و نیمه‌تمام صنعت پتروشیمی کشور نشان می‌دهد با وجود سرمایه‌گذاری بسیار خوب در بخش‌های مختلف این صنعت و پیشرفت مناسب بسیاری از پروژه‌ها، برخی طرحهای پتروشیمی تعریف شده طی سال‌های گذشته، پیشرفت فیزیکی اندکی داشته است. این طرح‌ها که عمدتا در شهرهای مرکزی کشور و دور از مناطق ویژه پتروشیمی تعریف شده‌‌اند، به دلایلی از جمله عدم تامین مالی، چالش در تامین تجهیزات و دانش فنی، عدم صرفه اقتصادی برخی طرح‌ها و مکان‌یابی نامناسب، عمدتا از مرحله تسطیح زمین و حصارکشی فراتر نرفته‌اند که از جمله این طرح‌ها می‌توان به طرحهای پتروشیمی منطقه دنا اشاره کرد.
در این راستا حسن محفوظی کارشناس نفت و انرژی درباره آخرین وضعیت طرحهای
پتروشیمی منطقه دنا گفت: از میان 5 طرح پتروشیمی این منطقه، به جز پتروشیمی الفین گچساران
که به پیشرفت فیزیکی بیش از 60 درصد رسیده است، سایر طرح‌ها با پیشرفت فیزیکی کمتر
از 10 درصد، عملا به عنوان طرحهای متوقف صنعت پتروشیمی ایران شناخته می‌شوند.
وی ادامه داد: نیاز به منابع حدود 3 میلیارد دلاری برای احداث این واحدهای
پتروشیمی در کنار مکان‌یابی نامناسب، سبب عدم اقبال سرمایه‌گذاران بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری
در این طرح‌ها و در نتیجه توقف آنها شده است. علاوه بر این، نیاز به صرف هزینه‌های
جانبی دیگر مانند احداث واحدهای یوتیلیتی، توسعه و تکمیل زیرساخت‌های مورد نیاز از
جمله منابع تامین آب مورد نیاز، خط انتقال خوراک و راه‌های حمل و نقل ارزان، هزینه
احداث این طرح‌ها را افزایش داده و تکمیل پروژه را برای بخش خصوصی فاقد توجیه اقتصادی
کرده است.
*مکان‌یابی نامناسب طرح پتروشیمی‌های دنا دلیل اصلی توقف این پروژه‌ها است
محفوظی اظهار داشت: مکان‌یابی مناسب همواره به عنوان یکی از متغیرهای بسیار
موثر در توسعه متوازن صنعت پتروشیمی کشور و سرعت بخشیدن به روند اجرایی پروژه‌ها شناخته
می‌شود؛ اما این مولفه در طرحهای تعریف‌شده در منطقه دنا مشاهده نمی‌شود.
این کارشناس نفت و انرژی افزود: بررسی‌ها نشان می‌دهد این 5 پتروشیمی سالیانه
به حدود 28.6 میلیون متر مکعب آب نیاز دارند که این مقدار آب، بیش از آب شرب مورد نیاز
مردم ساکن در 5 شهر محل احداث این پتروشیمی‌ها است. این در حالی است که طی سال‌های
اخیر بحران کم آبی، تامین آب شرب، آب مورد نیاز بخش کشاورزی و دامپروری عشایر این مناطق
را با مشکل روبرو کرده است.
وی تاکید کرد: با توجه به پیشرفت 60 درصدی مجتمع الفین گچساران، لازم است
تکمیل و بهره‌برداری از این پتروشیمی در اولویت طرحهای شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران
قرار گیرد تا همانطور که وعده داده شده، این طرح تا سال 1400 به بهره‌برداری و تولید
برسد. اما با توجه به وضعیت کم‌آبی منطقه محل احداث این پتروشیمی، ضروری است تدبیری
برای تامین پایدار آب این مجتمع اندیشیده شود.
*احداث پتروشیمی‌های دهدشت، ممسنی، بروجن و کازرون به مناطق ویژه پتروشیمی
انتقال یابد
محفوظی با اشاره به راهکار موجود برای تامین منابع آب موردنیاز پتروشیمی
گچساران گفت: یکی از راه‌های تامین آب پایدار مورد نیاز پتروشیمی گچساران، استفاده
از ظرفیت تصفیه پساب شهری است. طبق آمار ظرفیت اسمی تصفیه‌خانه‌های فاضلاب این استان
بیش از ۳۲ میلیون مترمکعب در سال بوده است که می‌توان با تکمیل طرحهای در دست اجرای
تصفیه فاضلاب این استان بخشی از آب مورد نیاز را تامین کرد.
این کارشناس نفت و انرژی گفت: با توجه به مکان‌یابی نامناسب 4 طرح دیگر
پتروشیمی منطقه دنا یعنی پتروشیمی‌های دهدشت، ممسنی، بروجن و کازرون و همچنین پیشرفت
کمتر از 10 درصد آنها طی سال های اخیر، لازم است هر چه سریع‌تر مجوزهای این 4 طرح ابطال
و شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران نسبت به تعیین تکلیف و ساماندهی این طرح‌ها اقدام
کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: عدم نیاز به احداث بیش از 500 کیلومتر خط لوله
در منطقه دنا، وجود زیرساخت‌های مناسب صنعت پتروشیمی و حمل و نقل ارزان و نزدیکی به
مبادی صادراتی از جمله مزیت‌های مناطق ویژه پتروشیمی است و در این حالت، ادامه فعالیت
شرکت‌های پتروشیمی دهدشت، ممسنی، بروجن و کازرون نیز با انتقال محل احداث به منطقه
عسلویه یا ماهشهر امکان‌پذیر است؛ در این شرایط، عرضه سهام این شرکت‌ها در بورس با
مشکلی مواجه نخواهد شد.
منبع: فارس
