چه چیزی بازار نفت را پس از قرارداد کاهش تولید اوپک تهدید می‌کند؟
به گزارش نبض نفت به نقل از راشاتودی، علی رغم اینکه سازمان کشورهای تولید کننده نفت و متحدانش موسوم به اوپک پلاس توافق کرده‌اند کاهش تولید نفت را یک ماه دیگر ادامه دهند، هنوز هم چالش‌هایی بر سر راه بازار انرژی وجود دارد.
23 صادرکننده بزرگ نفت جهان طی یک اجلاس ویدئویی در روز شنبه تصمیم گرفتند تولید خود را یک ماه دیگر 9.7 میلیون بشکه در روز پایین بیاورند. در حالی که طبق بیانیه این گروه، تمام شرکت‌کنندگان باید به این قرارداد متعهد بمانند ولی بعد مشخص شد که مکزیک کاهش تولید خود را برای ماه جولای تمدید نخواهد کرد. مکزیک اعلام کرد تولید خود را طبق قرارداد قبلی ادامه می‌دهد. عدم تمایل مکزیک به کاهش تولید یکی از موانع اصلی بر سر راه امضای قرارداد کاهش تولید در ماه آوریل بود.
امیرحسین زمانی نیا، نماینده ایران در اوپک پس از اجلاس روز شنبه گفت:« موقعیت مکزیک از ابتدا مشخص بود. تعجبی نداشت که این کشور تمایلی به کاهش تولید در جولای نداشته باشد».
فرار مکزیک از قرارداد کاهش تولید بدین بدین معناست که می تواند طبق قولی که رئیس جمهور آن داده بود، تولید خود را افزایش دهد. سهم مکزیک از کاهش تولید اوپک پلاس تنها 100 هزار بشکه در روز است که 250 هزار بشکه در روز دیگر آن را آمریکا جبران می کند.
افزایش تولید نفت آمریکا هم می تواند یک چالش دیگر برای بازار نفت باشد، بازاری که تازه روند تعادل را آغاز کرده است. افزایش قیمت نفت بسیاری از اپراتورهای شیل آمریکا را بر آن داشته تا طرح‌های کاهش تولید خود را کنار بگذارند.
تحلیلگران اس پی گلوبال پلتس می گویند:« افزایش احتمالی عرضه نفت از سوی اعضای ائتلاف اوپک پلاس و تولیدکنندگان خارج از این گروه می‌تواند تاثیرات قرارداد کاهش تولید را کاهش داده و روند متعادل شدن بازار را به تعویق بیندازد».
تبعیت برخی کشورهای عضو این ائتلاف می تواند چالش دیگری برای آینده قرارداد کاهش تولید و کل بازار انرژی باشد . بازار نفت هنوز هم به خاطر همه‌گیری ویروس کرونا تحت فشار قرار دارد. به گفته وزیر انرژی روسیه، اعضای ائتلاف اوپک پلاس در ماه مه 90 درصد به قرارداد کاهش تولید پایبند بودند.
عراق، نیجریه آنگولا و قزاقستان از جمله کشورهایی بودند که نتوانستند به تعهدات خود عمل کنند. ولی طبق قرارداد جدید، این کشورها باید در ماه‌های جولای، اوت و سپتامبر جبران کرده و تولید خود را بیش از پیش پایین بیاورند.
ولی برخی تحلیلگران اشاره می‌کنند هیچ تضمینی برای کاهش تولید این کشورها وجود ندارد. برای مثال عراق، دومین تولیدکننده بزرگ اوپک، احتمالاً به خاطر چالش های سیاسی و مالی فراوان در کشور، نمی تواند شرکت‌های نفت بین المللی حاضر در میادین نفتی خود را مجبور به کاهش تولید کند.
به گفته این تحلیلگران، اگر از عراق خواسته شود 600 هزار بشکه در روز کاهش تولیدی را که در ماه مه انجام نداده در چند ماه آینده جبران کند و به علاوه سهمیه کاهش تولید خود را طبق قرارداد جدید هم عملی سازد، احتمالا غیر ممکن خواهد بود.
