ریاست جمهوری بایدن چگونه دورنمای انرژی آمریکا را تغییر می‌دهد
این فرصت برای ایران می‌تواند شامل یک رویکرد مشترک بین واشنگتن و اروپا شبیه به قراردادی باشد که در دولت اوباما بسته شد.
به نظر می‌رسد بایدن موافق ادامه تحریم‌ها علیه ونزوئلا برای تحت فشار قرار دادن دولت مادورو باشد ولی احتمالا تلاش‌های دیپلماتیک برای پایان دادن به این مشاجرات از طریق مذاکره در مورد یک انتخابات جدید یا تقسیم قدرت با مخالفان را افزایش خواهد داد.
تحریم‌های یک جانبه دونالد ترامپ علیه این دو کشور 3 میلیون بشکه در روز نفت را از بازارهای بین‌المللی خارج کرده که کمی بیش از 3 درصد عرضه جهانی نفت است.
بایدن روابط دوستانه‌ای را که که ترامپ با محمد بن سلمان ولیعهد عربستان داشت، ندارد. عربستان بزرگترین تولید کننده نفت اوپک است بنابراین به نظر نمی‌رسد بایدن برعکس ترامپ دخالت چندانی در سیاست تولید این گروه داشته باشد.وی بیشتر بر کانال‌های دیپلماتیک برای تحت تاثیر قرار دادن اوپک تکیه دارد.
به نظر می‌رسد دولت بایدن قصد ورود دوباره به توافقنامه اقلیمی پاریس را داشته باشد. این توافقنامه یک قرارداد بین المللی است که در دولت اوباما برای مبارزه علیه گرم شدن زمین بسته شد ولی ترامپ از این قرارداد بیرون آمد چون تصور می‌کرد به اقتصاد آمریکا آسیب می‌رساند.
بایدن همچنین قول داده تا 2050 تولید آلاینده‌های جوی آمریکا را به صفر برساند که شامل صفر کردن تولید گازهای آلاینده از صنعت برق تا 2035 هم می‌شود. بایدن عقیده دارد تغییرات جوی یک تهدید موجودیتی برای کره زمین است و انتقال از سوخت‌های فسیلی می‌تواند یک فرصت اقتصادی باشد اگر آمریکا سریع عمل کرده و در فناوری انرژی پاک پیشرو باشد.
در حالیکه ترامپ به دنبال به حداکثر رساندن تولید داخلی نفت و گاز بود، بایدن قول داده حفاریهای جدید در آبها و زمین2های فدرال را متوقف کند و مانع تغییرات جوی شود.
آمریکا در 2019 حدود سه میلیون بشکه در روز نفت خام و 13.2 میلیارد فوت مکعب گاز طبیعی از آبها و زمین های فدرال تولید کرد. این رقم حدود یک چهارم کل تولید داخلی نفت آمریکا و بیش از یک هشتم کل تولید گاز این کشور است. ممنوعیت فدرال برای اعطای مجوزهای حفاری جدید به معنای صفر شدن این ارقام طی چند سال آینده است.
