در ایران کسی دغدغه تولید و حمایت از تولیدکننده ندارد
از سال ۹۱ با همکاری تعدادی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه امیرکبیر فعالیت خود را آغاز کرده‌ایم. حوزه فعالیت ما در زمینه نفت است و با اکثر پتروشیمی‌ها و پالایشگاههای کشور در ارتباط هستیم. به مرور زمان و با استفاده از مهندسی معکوس توانسته‌ایم تجهیزات مورد نیاز در این حوزه را در اندازه‌های مختلف تولید کنیم. در حال حاضر دو نوع پمپ برای پالایشگاه‌ها تولید کرده‌ایم. نوع اول پمپ‌های اسلاری هستند که آب را با ذرات جامد پمپاژ می‌کنند و نوع دیگر پمپ‌های لوب که برای پمپاژ جریان‌های لزج طراحی شده‌اند.
مهمترین بحث در حوزه نفت وندورلیست می‌باشد. هر پالایشگاه و حوزه نفتی برای خود یک وندورلیست دارد ولی تهیه آن برای ما زمان‌بر است و بسیاری از شرکت‌ها را دچار چالش کرده است. بیش از پنجاه پالایشگاه در کشور وجود دارد که هر کدام نیاز به یک وندورلیست دارند. برای بازبینی هر یک از آنها باید تمامی مدارک شرکت را ارسال کنیم. چون متاسفانه فرآیند کاری آنها سلیقه‌ای است و هدف و مسیر مشخصی ندارند.
برای رشد و پیشرفت شرکت‌های دانش‌بنیان در ایران هیچ مسیر مشخصی طراحی نشده است. برای حل مشکلات تولید شرکت‌های نفتی نیز دیدگاه صحیحی وجود ندارد. گویی مشکلات نمادین و نمایشی است و هیچ‌گونه درخواست اصولی و فن‌آورانه از این شرکت‌ها ندارند.
مجموعه ما توانایی عیب‌یابی سریع و جایگزینی قطعات و تجهیزات فرسوده را دارد چون با آگاهی کامل محصولات خود را تولید می‌کنیم و از یک سال قبل به فکر تعمیر ثانویه آن نیز هستیم. همچنین قادریم قبل از خراب شدن محصول از هزینه گزافی که ممکن است در سطح ملی اتفاق بیفتد جلوگیری کنیم. ولی بیشتر شرکت‌ها زمانی مراجعه می‌کنند که تجهیزات آنها خراب شده است. بنابراین برای جلوگیری از این مشکلات باید یک پیش‌آگاهی صورت بگیرد.
متاسفانه در کشور کسی دغدغه انجام کارهای تولیدی را ندارد، به همین دلیل است که حمایتی در این حوزه وجود ندارد و منابع در این مسیر هزینه نمی‌شوند. مدت ده سال است که در فضای تولید هستیم و شاهد این ماجرای تلخ هستیم. کشور ما با وجود دارا بودن صنایع مادر همچون نفت و معدن هنوز موفق به تامین نیازهای منطقه و ملی جهت تجهیزات این منابع نشده است. ولی ترکیه با وجود اینکه ده سال از صنعت و فناوری ما فاصله دارد در حال حاضر به قطب بزرگ تولید صنایع تبدیل شده و در منطقه نیز تاثیرگذاری بالایی دارد.
