/
۰۳ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۵:۴۹
شرکت نفت و گاز پارس؛

پاسخ شرکت نفت و گاز پارس به گزارش روزنامه هم‌میهن

شرکت نفت و گاز پارس در واکنش به گزارشی با عنوان «۶۷ میلیون مترمکعب گازی که نرسید» در شماره ۱۵۳ روزنامه هم‌میهن، توضیحاتی را برای تنویر افکار عمومی ارائه داد.
کد خبر : ۵۱۵۸۶

به گزارش نبض نفت به نقل از شرکت نفت و گاز پارس، در متن جوابیه شرکت نفت و گاز پارس آمده است:

«امروز مهم‌ترین شیوه دشمن، جعل و دروغ‌پردازی است؛ الان مهم‌ترین کاری که دشمن دارد می‌کند (انتشار) دروغ است؛ یعنی همین تلویزیون‌هایی که می‌دانید و می‌بینید مدل دشمن است، یا همین فضای مجازی، خبر دروغ می‌دهند، تحلیل دروغ می‌دهند، کشته دروغ معرفی می‌کنند، آدم‌ها را به دروغ یکی را بد می‌کنند، یکی را خوب می‌کنند، دروغ، یک عده هم باور می‌کنند. بدانید دشمن امروز بر پایه دروغ و دروغ‌پردازی دارد کار می‌کند، خب وقتی که دانستید، طبعاً وظیفه می‌آید روی دوشتان؛ تبیین کنید. «جهاد تبیین» که گفتیم، یکی از جاهایش اینجاست؛ جهاد تبیین.»

مقام معظم رهبری ۱۴۰۱.۰۹.۰۵

چندی است جریان رسانه‌ای مشخصی در کشور با انگیزه‌های معلوم، خط تخریبی سنگینی علیه دولت با هدف نادیده گرفتن یا کوچک جلوه دادن موفقیت‌ها و از طرفی بزرگنمایی مشکلات را در دستور کار قرار داده و به هر بهانه‌ای به بخش‌های مختلف دولت سیزدهم می‌تازد.

روزنامه هم‌میهن روز چهارشنبه ۲۸ دی‌ماه ۱۴۰۱ طی گزارشی با عنوان «۶۷ میلیون مترمکعب گازی که نرسید» با انتقاد ناموجه از رویه تولید و توزیع گاز در شبکه مصارف داخلی، مجموعه اقدامات مستمر جاری شرکت ملی نفت ایران در پیشبرد عملیات توسعه و تولید در میدان گازی پارس جنوبی به‌عنوان کانون اصلی تولید انرژی گاز کشور را با نگاهی تک‌بعدی، یک‌سویه و مملو از یکجانبه‌نگری مورد نقد و تخریب هدفمند قرار داده است.

فارغ از زمینه‌یابی و اهداف طرح چنین گزاره‌هایی در رسانه‌های داخلی کشور، به اطلاع می‌رساند شرکت نفت و گاز پارس به‌عنوان کارفرمای پارس جنوبی در سال جاری مطابق با برنامه ابلاغی صنعت نفت، مسئولیت تحقق تولید روزانه ۶۹۹ میلیون مترمکعب گاز را به‌عهده داشته که با انجام تمهیدات لازم و تلاش همکاران سختکوش این شرکت، به‌ویژه فعالان حاضر در سکوهای دریایی این میدان در شرایط دشوار ناشی از اعمال محدودیت‌های بین‌المللی، دستیابی به تولید روزانه ۷۰۵ میلیون مترمکعب گاز محقق شد که این رقم فراتر از انتظارات و تکالیف ابلاغی سال جاری بوده است.

در خصوص طرح موضوع عدم دسترسی به منابع گازی فاز ۱۶ پارس جنوبی لازم به ذکر است که خط لوله فاز ۱۶ که به علت عدم نگهداری صحیح در دولت قبل دچار فرسودگی زودرس شده بود، در اوایل شروع به‌کار دولت سیزدهم دچار نشتی‌های متعدد شده و به‌طور کامل از کار افتاد؛ با این حال در یک طرح ضربتی اقدامات لازم به عمل آمده و خط لوله در سریع‌ترین زمان تعمیر و وارد مدار شد و پس از آن نیز هیچ‌گاه تولید از سکوی فاز ۱۶ متوقف نشده است. اکنون نیز این خط در حال کار و ارسال گاز از فاز ۱۶ به پالایشگاه واقع در منطقه خشکی است، از این رو مشخص نیست نگارنده محترم به کدام خط ۱۶ و کدام ۲۸ میلیون مترمکعب گاز در روز اشاره می‌کند، احتمالاً منظور ایشان خط جدیدی است که در حال ساخت است. عملیات اجرایی نصب خط لوله جدید در بستر دریا نیز با اتکا به توانمندی متخصصان داخلی توسط شناور C- MASTER برای جایگزینی خط لوله در ماه‌های آتی و مطابق برنامه در حال انجام است.

فعالان صنعت نفت و ناظران این حوزه به‌خوبی بر این موضوع واقف‌اند که عملیات توسعه در فاز ۱۱ به‌رغم تعلل و ترک فعل و تاخیرات پیاپی و نامعلوم وزارت نفت دولت گذشته منجر به اعمال عدم‌النفع میلیاردها دلار در این حوزه مشترک شد.

متأسفانه توسعه این فاز مرزی در دولت قبل هیچ‌گاه اهمیت نداشته و با گذشت عمر آن دولت هیچ‌گونه اقدام جدی و مؤثری در این خصوص صورت نگرفت که شرح آن بر همگان روشن است، اما اولین دستور ابلاغی در مهرماه ۱۴۰۱، قرار گرفتن طرح توسعه فاز ۱۱ در صدر اولویت‌های شرکت ملی نفت ایران و وزارت نفت دولت سیزدهم بود. در همین راستا تغییراتی در مدیریت ارشد پیمانکار اصلی طرح، همچنین پیمانکار فرعی طرح که متولی حفاری چاه‌ها بود صورت گرفت و سرانجام دکل حفاری قبلی با بهترین دکل موجود در آب‌های ایران در خلیج فارس به نام «WellTarget۲» جایگزین شد؛ در نتیجه این اقدام‌ها اکنون ۴ حلقه چاه فاز ۱۱ تکمیل شده و آماده تولید است.

همچنین در برنامه اجرایی قرارداد فاز ۱۱، ساخت ۲ سکو و تولیدی کردن آنها طی چهار و نیم سال پیش‌بینی شده بود، اما با توجه به اینکه در دولت قبل برای ساخت سکوها مطلقاً هیچ اقدامی صورت نگرفته بود، از این رو تولید از فاز ۱۱ تا سال ۱۴۰۴ غیرممکن بود. ‌در همین راستا عملیاتی کردن ایده استفاده از سکوی ۱۲C  در موقعیت ۱۱B  و حفاری نیمی از چاه‌ها به‌منظور به تولید رسیدن هرچه سریع‌تر فاز مرزی ۱۱B  با جدیت در دستور کار قرار گرفت؛ متعاقب همه مطالعات فنی برای انجام این کار - که برای اولین‌بار انجام می‌شود - تکمیل شد و سرانجام سکوی ۱۲C با حضور به‌موقع کشتی اوشنیک با موفقیت و بدون آنکه کوچک‌ترین آسیبی به سکو وارد شود، از محل خود برداشته شده و اکنون در شلتر مناسب در بندر عسلویه آماده عزیمت به‌موقعیت نصب در فاز ۱۱ است.

ذکر این نکته ضروری است که از جمله اقدام‌های نادرست صورت‌پذیرفته در دولت قبل، اعزام شناور راهبردی و بسیار پراهمیت اوشنیک به آب‌های شمال روسیه طی یک قرارداد ۵ ساله بوده است. این شناور ملکی کشور مهم‌ترین شناور برای اجرای پروژه‌های فراساحل ایران در خلیج فارس است و خارج کردن آن از دسترس طرح‌های مهمی نظیر فاز ۱۱ پارس جنوبی، اقدامی نسنجیده و ناصواب بوده است. از این رو در ابتدای استقرار دولت جدید موضوع بازگشت اوشنیک به آب‌های ایران مورد توجه و در اولویت قرار گرفت و سرانجام مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران دستور بازگشت کشتی اوشنیک به ایران را در انتهای سال گذشته یعنی نزدیک به یک سال قبل از ضرورت حضور اوشنیک برای جابجایی سکوی ۱۲C  صادر کرد که مبادا تأخیر در حضور اوشنیک منجر به بروز تأخیر در جابه‌جایی سکوی مذکور شود. در نتیجه این اقدام به‌موقع به‌رغم همه مشکلاتی که برای اوشنیک رخ داد، شناور مذکور چند هفته قبل از آغاز عملیات جابه‌جایی سکو از آب‌های خلیج فارس حاضر و آماده خدمت بود، البته برای این منظور، اقدام‌های گسترده و متعدد مدیریتی، ‌قضایی و حتی سیاسی انجام پذیرفت تا کشتی به آب‌های سرزمینی ایران بازگردد. با توجه به آنچه ذکر شد واضح است که نویسنده محترم از اساس با برنامه زمان‌بندی فاز ۱۱ بیگانه بوده و فارغ از اصول مدیریت زمان، پروژه،‌ صرفاً با اتصال سلسله‌وار مشکلات مختلف به یکدیگر پرداخته و نتیجه‌گیری دلخواه را حاصل کرده‌ است.

در بخش خط لوله زیردریایی نیز عملیات لوله‌گذاری به‌طور کامل انجام شده و این خط آماده ارسال گاز تولیدی از فاز ۱۱ به پالایشگاه‌های عسلویه است، از این رو ملاحظه می‌شود تنها با گذشت یک سال و اندی از استقرار دولت سیزدهم،‌ فاز ۱۱ پارس جنوبی که تا پیش از این عملاً هیچ اقدام مؤثری برای آن انجام نشده بود، اکنون در آستانه تولید قرار دارد. این زمان برای رسیدن به اولین تولید در تمام فازهای پارس جنوبی حتی آنها که پیمانکار بین‌المللی صاحب‌نام داشته‌اند اصلاً سابقه نداشته و یک رکورد محسوب می‌شود.

شایان ذکر است که برای سایر عملیات فاز ۱۱ نیز برنامه‌ریزی شده و این برنامه با جدیت در حال انجام است؛ در این ارتباط، حفاری ۴ حلقه چاه دوم در موقعیت ۱۱B تا پیش از پایان امسال آغاز می‌شود و طراحی و مهندسی سکوی دیگر فاز ۱۱ یعنی سکوی ۱۱A نیز به اتمام رسیده و مناقصه ساخت آن انجام شده و هم‌اکنون سکو و جکت مربوطه توسط سازندگان داخلی در سال ساخت است.

بنا بر آنچه گفته شد، تولید ۲۸ میلیون مترمکعب گاز از فاز ۱۱، اساساً چه در برنامه اولیه و چه در برنامه تولید زودهنگام امسال این فاز قرار نداشته و صرفاً هدف‌گذاری برای تولید ۱۰ میلیون مترمکعب در روز است که ان‌شاءالله تا چند هفته دیگر محقق خواهد شد. انصاف و رسالت رسانه‌ای کجاست که فعالیت‌ها و اقدام‌های جهادی مجموعه نفت کشور طی بیش از یک سال اخیر در فاز ۱۱ را نمی‌بیند و نمی‌ستاید.

برخورد کشتی خارجی به جکت سکوی ۱۳A  در ابتدای استقرار دولت دوازدهم اتفاق افتاد و پس از سپری شدن چند سال و تا پایان دوره آن دولت تعمیرات مربوطه تکمیل نشد و علاوه بر آن مجموعه‌ای از معضلات و گره‌های کور مالی، حقوقی و فنی بر جای گذارده شد. بدون آنکه وارد جزئیات شویم باید ذکر شود که اکنون این مشکلات برطرف شده و اقدام‌های مهندسی و مدیریتی مؤثری صورت پذیرفته است که در نتیجه این اقدام‌ها اکنون دکل حفاری «پارادایز» متعلق به پیمانکار در موقعیت ۱۳A  استقرار یافته و عملیات تعمیرات چاه‌ها از سر گرفته شده است.

از ابتدا نیز تولید از سکوی ۱۳A  با توجه به مشکلاتی که ذکر شد برای زمستان امسال برنامه‌ریزی نشده بود و تحقق آن نیز امکان‌پذیر نبود، اما بر اساس برنامه‌ریزی صورت گرفته اولین تولید این فاز در سال آینده محقق خواهد شد؛ از این رو صحبت از نرسیدن ۲۸ میلیون مترمکعب گاز این فاز به زمستان امسال، بدون منطق و محلی از اعراب ندارد؛ جالب است برخی رسانه‌ها در این خصوص وزارت نفت فعلی را در این خصوص به باد انتقاد هم گرفته‌اند.

خوشبختانه شرکت ملی نفت ایران از ابتدای دوره جدید بر مواضع برنامه‌ای و راهبردی خود متناسب با جدول تقاضا متمرکز بوده و به‌رغم توجه به برنامه‌های صادراتی، سازوکار تنظیمی حرفه‌ای و مناسبی در جهت پیشبرد برنامه توسعه در بخش گاز پارس جنوبی و ایجاد اطمینان از ثبات عرضه گاز به‌ویژه در بخش خانگی داشته است. از دیگر اقدام‌های موفق شرکت ملی نفت در دولت سیزدهم در پارس جنوبی و در راستای افزایش برداشت گاز به‌ویژه از میدان‌های مشترک می‌توان به بهره‌برداری حداکثری از ۳۷ سکوی پارس جنوبی، آغاز اسیدکاری گسترده چاه‌ها، راه‌اندازی سه ردیف شیرین‌سازی پالایشگاه فاز ۱۴ و اتصال سایت‌های ۱ و ۲ عسلویه به یکدیگر اشاره کرد که هم تولید گاز و هم انعطاف‌پذیری در تولید و توزیع گاز را به میزان قابل‌توجهی افزایش داده است که در نتیجه آن رکورد تولید ۷۰۵ میلیون مترمکعب در روز از مخزن عظیم گازی پارس جنوبی رقم خورد که در طول تاریخ صنعت نفت کشور بی‌سابقه بوده است، همچنین بیشترین میزان تولید گاز در کل تاریخ کشور هم مربوط به زمستان ۱۴۰۱ بوده است. حال چند پرسش مطرح است: چرا برخی رسانه‌ها از دوستان نزدیک‌شان در وزارت نفت دولت قبل هرگز نپرسیده‌اند به چه دلیل در سال ۹۲ قرارداد پیمانکار ایرانی فاز ۱۱ با دستور وزیر نفت وقت ملغی شد و به انتظار شرکت توتال فرانسه تا پایان دولت‌شان دست بر زیر چانه گذاشتند تا عمر مسئولیت‌شان به پایان رسید، اما انتظار شروع فعالیت فاز ۱۱ هرگز به پایان نرسید.

فعالان عرصه نفت می‌دانند که برخی از عملیات اجرایی و تهیه زیرساخت‌های توسعه در صنعت نفت به جهت ماهیت ویژه و خاص آن زمان‌بر بوده و انجام آن چندین سال وقت نیاز دارد که از جمله آن می‌توان به ساخت سکوها و سازه‌های دریایی اشاره نمود؛ چرا هیچ‌یک از این اقدامات در دولت گذشته انجام نگرفت و باعث فرصت‌سوزی و عقب‌ماندگی راهبردی شد؟ چه کسی پاسخگوی ترک فعل‌های متعدد و عدم‌النفع‌های میلیاردی و فرصت‌سوزی‌های دولت قبل است؟

در پایان لازم به ذکر است، هرچند رویکرد اعتماد به نیروهای توانمند داخلی و تلاش در جهت قطع وابستگی به خارج به مذاق بعضی خوش نمی‌آید و با تمام ابزارشان سعی در نشان دادن ناکارآمدی روحیه و تلاش انقلابی در صنعت نفت را دارند، اما به لطف خداوند متعال و حمایت مردم سربلند ایران نتایج تلاش‌های خادمان مردم در صنعت نفت و موفقیت‌های چشمگیر آن در دولت انقلابی و خدمت‌گزار به‌زودی و بیش‌ازپیش آشکار خواهد شد.

 فصل تخریب همچون زمستان می‌گذرد و روسیاهی آن به زغال می‌ماند.»

مطالب پیشنهادی
منتخب سردبیر