پیمان پاریس دلیل قطعی برق ایران نیست
نبض نفت - سید محمد جعفر ناظم السادات گفت : درباره اینکه آیا قطعی برق در پیوند با پیمان اقلیمی پاریس است یا نه ،گفته هایی در شبکه مجازی پخش می شود، برخی قطعی برق را ناکارمدی دولت می دانند و می نویسند که اگر دولت پیمان پاریس را امضا نمی کرد ما قطعی برق نداشتیم، شماری از افراد بیش از آنکه به دنبال گفتن راستی ها باشند، یا بر هر کار دولت مُهر تایید می زنند یا همه کردارها را با عینک بدبینی می نگرند.
توافقنامه اقلیمی پاریس قراردادی در چارچوب پیمان نامه سازمان ملل در
زمینه تغییرات اقلیمی (UNFCCC) است که از
سال 2020 قرار است به حل مسائل مرتبط با تعدیل،تامین بودجه و سازگاری با بحران انتشار
گازهای گلخانه بپردازد.
متن این توافقنامه پس از مذاکراتی که میان نمایندگان 195 کشور جهان در
بیست و یکمین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در پاریس انجام گرفت، تصویب شد
و در 21 دسامبر سال 2015 به تایید عمومی رسید.
این پیمان در روز زمین، برابر با 22 آوریل سال 2016 در مراسمی در نیویورک
به امضا رسید.
رئیس مرکز پژوهش‌های علوم جوی و اقیانوسی دانشگاه شیراز اضافه کرد : پیوند
دادن قطعی برق با عضویت ایران در پیمان اقلیمی پاریس درست نیست اگر اینگونه بود باید
همه کشورهای عضو پیمان قطعی برق داشته باشند و آب نوشیدنی آنها هم در حال نابودی باشد،
کشور ما دارای زیرساخت های لازم درمدیریت اقلیم، منابع آب و انرژی نیست ونبود این زیر
ساخت ها پیوسته ما را با دشواری روبرو می سازد.
این استاد و پژوهشگر دانشگاه شیراز افزود: به جای اندیشیدن به کمبودهای
زیرساختی که ناشی از نوع نگرش ما به پدیده ها است، گاهی به دروغ پناه می بریم تا رقیب
را از میدان به در کنیم.
ناظم السادات اضافه کرد : ایران با این صنعت ناکارامد، سیزدهمین تولید
کننده گازهای گلخانه ای جهان است، کره جنوبی با آن همه تولید صنعتی، پس از ایران در
رتبه چهاردهم است و هر دو کشور هم در پیمان اقلیمی پاریس هستند.
وی گفت: در چند دهه اخیر، بیشترین رشد وابسته به پخش گازهای گلخانه ای
در چین رخ داده است که می خواهد در صنعت رقیب آمریکا باشد،اگر تولید گاز گلخانه ای
امریکا برابر 6 باشد، تولید گازهای گلخانه ای چین هم اکنون 10 است. چین و هندوستان
روی هم بیش از دو برابر آمریکا، گازهای گلخانه ای تولید می کنند، البته این دو کشور
می گویند که در مقایسه با جمعیت، سرانه تولید گازهای گلخانه ای آنها کم است.
رئیس مرکز پژوهش‌های علوم جوی و اقیانوسی دانشگاه شیراز اضافه کرد : بیشترین
سرانه تولید این گازها را کویت دارد.
دو کشور چین و هندوستان و کشورهای حوزه خلیج فارس همگی در کنار اقیانوس
هند هستند و با سرعت تولید گازهای گلخانه ای خود را افزایش می دهند چون بخش بزرگی ازسامانه
های بارش زای ما در این اقیانوس شکل می گیرد، رشد صنعتی و تولید اینگونه گازها به زیان
آب و هوای ایران و بویژه نیمه جنوبی آن است.
وی ادامه داد:درست است که آمریکا از پیمان پاریس بیرون آمد ولی این کشور
در گذر نزدیک به یک دهه پخش گازهای گلخانه ای خود را تا اندازه ای ثابت نگه داشته است
با وجود افزایش تولید، با بالا بردن سطح فناوری، میزان انتشار گازهای گلخانه ای این
کشور ثابت مانده است شاید رفتار آقای ترامپ واکنش به نادیده گرفته شدن رفتار چین باشد
که رقیبی برای آمریکا است و تولید گازهای گلخانه ای خود را با سرعت افزایش می دهد.
ناظم السادات گفت : برای پاسداری از زندگی در کره زمین بایستی یک اراده
همگانی در کشورهای جهان مانند آنچه در پیمان پاریس آمده وجود داشته باشد، درست نیست
که ایران که محیط زیستش رو به ویرانی است در اینجا هم با جهان ناهمساز شود اگر ناهمسازی
کنیم چه بسا در جاهای دیگر تاوانش را پس دهیم.
به گفته این استاد دانشگاه ،نیاز است تا سطح دانش و فناوری های خود را
گسترش و سطح انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهیم تنها با مهار سوختن گاز و نفت در
چاه های نفت کهنه که در سراسر استان های نفت خیز کشور دیده می شود می توانیم گامی مثبت
در این راه برداریم.
ناظم السادات افزود: صنعت خودروسازی ما کهنه و آلاینده هوا است باید در
این راه اندیشه کنیم، مصرف سوخت خانگی و سوخت نیروگاه ها به دور از استانداردهای جهانی
و نیازمند بازنگری بنیادین است، باید به اینگونه کارهای مثبت و تولیدی بیندیشیم نه
بیرون آمدن از پیمان های محیط زیستی جهان.
منبع: ایرنا
