دولت و خطر اشرافیگری

 دولت و خطر اشرافیگری

مگر نه این است که در راه پیشرفت به تعبیر رهبری انقلاب، توقف، خودشیفتگی، غفلت، اشرافیگری، لذت جویی و جمع کردن زخارف دنیوی برای مسوولان ممنوع است؟ راستی طرح رسیدگی به دارایی مقامات، مسوولان و کارگزاران نظام به کجا انجامید؟

هادی ابراهیمی تحلیلگر سیاسی و عضو هیات علمی دانشگاه، نوشت: تقارن هفته دولت با عید غدیر خم ؛ فرصتی مناسب برای تبیین و بازشناسی دو مناسبت تاریخی است؛ پیروزی انقلاب اسلامی نیز غدیر بود؛ چرا که جمهوری اسلامی  به دنبال حکومت پیامبر و امیرالمومنین بوده و است . هفته دولت ؛ هم یک فرصتی مغتنم برای نقد ، اصلاح عملکردها  و بیان دستاوردها است. این هفته ، هفته ولادت نیست؛ بلکه هفته یادبود ارزشها و شهداء است. قاعده حکومت و اقتدار در جامعه اسلامی با غدیر مشخص می شود و حکومتهای سلطنتی، اشرافی و زر و زور نفی می شود، و یا اگر وقتی قاعده غدیر تغییر پیدا می کند بنی امیه و بنی عباس در تاریخ اسلام حاکم می شوند و اشخاصی نظیر حجاج بن یوسف ها به نام اسلام حکومت می کنند.

فراموش نکنیم. امروز منطق شیعه، منطق امامت و ولایت است و در طول تاریخ اسلام هم قویترین منطق ها را داشته است پس باید شاخص ها و نظامی که امیرالمومنین در صدد تشکیل آن بوده را بشناسیم و یا به عبارتی جامعه تراز شاخص های امیرالمومنین. چرا که امامت پیشوایی بر جسم و دل است، حاکمیت بر اجسام نیست ، مدیریت دلهاست، و غدیر بخش عمده ای از شناسنامه شیعه است و با این مساله هویت ما ثابت شد.

ساده زیستی عزتمندانه ، نه با برداشت های ناصحیح صوفیانه ارتباط دارد و نه با ساده زیستی ریاکارانه. خوب است در این میان به خودمان بیاییم، وضع خود و برخی از مسئولان و کارگزاران و بازیهای جناحی و سیاسی و حیف و میل هایی که در کشور امیرالمومنین صورت می گیرد را با سیره و مکتب امام علی (ع) بسنجیم. زد و بندها ، رانت خواریها، حقوق های نجومی، بازی با بیت المال، پایمال کردن حقوق مظلومان و بی پناهان، اهمال کاریها و ولخرجیهایی اموال عمومی برای ماشین و دکوراسیون و مبل و ظاهر ساختمان و اتاق و اشرافیگری و برگزاری همایش های بی فایده.

نگارنده؛ نافی خدمات مسئولان و کارگزاران متعهد و وارسته و مسئولیت شناس در نظام مقدس جمهوری اسلامی نیست. امّا فراموش نکنیم اگر این مطلب بارها و بارها گفته ، نوشته و یا شنیده شود باز هم کم خواهد بود:

ام کلثوم دختر امام عدالت پیشگان است ، شب نوزدهم رمضان برای افطاری پدرش دو قرص نان و جو و شیر و نمک آماده می کند، حضرت پس از فراغت از نماز به سر سفره افطار حاضر می شود به غذایش نگاه می کند و می فرماید دخترم اگر یکی از این دو طعام را بر نداری به خدا قسم چیزی نمی خورم و قرص نان با نمک خورد.

و یا آن روزی که بزرگان کوفه بعد از جنگ جمل قصر سفیدی برای حضرت در نظر گرفته بودند تا به امور حکومتی بپردازد فرمود: من حاضر نیستم تا دیوار خانه ام از دیوار منازل بیچاره گان و خانه ام از خانه مستمندان بهتر باشد.  وی خلیفه و امام مسلمین بود؛ سوید بن غفله می گوید عرض کردم: یا امیرالمومنین، بیت المال در دست شماست، فرش برای اطاق ها تهیه فرمائید در خانه شما جزء حصیر چیزی وجود ندارد امّا با پاسخ منفی امام مواجه می شود. امام مسلمین هر روز جمعه ، محل بیت المال را جاروب می کرد، و آب می پاشید ، و دو رکعت نماز بجا می آورد و می گفت : شما دو تا در روز قیامت در حق من شهادت دهید، برخورد امام با برادرش عقیل و علی ابن ابی رافع خزانه دار بیت المال و یا سخت گیری مولای متقیان نسبت به کار گزارش عثمان بن حنیف و احضار شریع قاضی در خرید خانه بزرگ و اشرافی و برخورد با او و دهها نمونه دیگر از مصادیق بارز حکومت غدیر است؛

همان امامی که پیراهن سه درهمی می پوشید. همان امامی که به خاطر مشکل اقتصادی شمشیر خود را فروخت. همان امامیکه که نان خشکیده می خورد که دخترش ام کلثوم وقتی نان جوین خشک را به سفره پدر دید اشکش جاری شد. امروز هم در سیره امام و مشی حکومتی مقام معظم رهبری طرفداری از محرومان و مستضعفان به عنوان یک شاخص حکومتی است، نابرابری اقتصادی رد می شود، عدالت اجتماعی و مهمتر از همه مقید بودن به زهد، سادگی ، بی آلایشی ، بی رغبتی به دنیا و زیورهای دنیایی و جود دارد چرا که اشرافیگری مسوولان ، امتیاز طلبی و بی مبالاتی به بیت المال و بی اعتنایی به طبقه مستضعف حرکتهای ضد انقلابی است ، اینکه مقام معظم رهبری فرمودند در مورد عدالت عقب مانده هستیم، در این تردیدی نیست در پیشرفت به معنای واقعی کلمه موفق شدیم [اما] در زمینه عدالت باید بیشتر تلاش کنیم و باید از مردم عزیز عذرخواهی کنیم.

نگارنده. با انتقاد از برخی مشکلات جامعه امروز بر این باور است که اگر ما به دنبال تمدن نوین اسلامی بر پایه انقلاب اسلامی هستیم ؛ باید بر بایدها و نبایدهای دولت اسلامی توجه کنیم؛ تکمیل زنجیره تمدن سازی اسلامی در گرو سلامت اقتصادی ، مبارزه با فساد، ویژه خواری ، کم کاری، اعتماد به مردم ، مبارزه با اشرافیگری ، و احیای خودباوری وغرور ملی است شایسته است  رفتار و حرکات و سکنات و برنامه ریزی هایمان را به گونه ای تنظیم کنیم، که با هدفهای اسلام که همان هدفهای غدیر است تطبیق کند چرا که انقلاب اسلامی فرصت دوباره ای است که به بشریت داده شده است.

همچنانکه امام معصوم آئینه تابناک انوار هدایت الهی است و روح او به سرچشمه وحی متّصل است، هوای نفس در او راه ندارد، از لحاظ سیاسی بینش او چنان وسیع است آرام ترین و ریزترین حوادث را در صحنه جامعه می بیند و می فرماید: اَکُونُ کَالضَبَع تَنامُ عَلی طُولِ اللام ، یعنی من کسی نیستم که بشود با لالایی او را خواب کرد ، و یا در مواجهه با خطرات آنچنان شجاعانه عمل می کند که می گوید کسی نمی توانست با فتنه ای که من چشم آن را در آوردم؛ منظور فتنه خوارج و ناکثین دیگران به مثل آن عمل کنند. امروز ما متاسفانه ضعف هایی داریم، بعضی از مسئولین ما دچار دنیا طلبی و مادیگری شده اند. دلبستگیهای خودشان را زیر پا گذاشته اند.

ما خودمان سالهای طولانی به تعبیر مقام معظم رهبری خوی اشرافیگری را در حاکمان نابحق این کشور تجربه کرده بودیم. آیا دوران جمهوری اسلامی هم می تواند اینجور باشد. چقدر زود هشدار امام درباره خوی کاخ نشینی را  فراموش کردیم؟ مگر نه این است که در راه پیشرفت به تعبیر رهبری انقلاب ، توقف ، خود شیفتگی ، غفلت ، اشرافیگری ، لذت جویی ، جمع کردن زخارف دنیوی برای مسولان ممنوع است؟ راستی طرح رسیدگی به دارایی مقامات ، مسوولان و کارگزاران نظام به کجا انجامید؟ چقدر روحیه انقلابی و خدمتگزاری حاکم بر مدیران اجرایی کشور را در دهه 60 الگو قرار داده ایم؟ آیا می شود آن رفتارهای تحسین برانگیز و احساسات مخلصانه را فراموش کرد؟ آیا می شود بی اعتنایی به مال دنیا و اهتمام به خدمت را فراموش کرد؟ از شهید رجایی می گویم فرزند عبدالصمد ، اهل قزوین که به گفته خودش قبلاً دوره گردی می کرد و در آغاز نوجوانی قابلمه فروش بود ، و در دوران نخست وزیر با موتور سیکلت رفت و آمد می کرد؟ اما حالا چی؟  هر چند این عده در قبال مجموعه مدیران و کارکنان دستگاهای اجرایی که به پاکی و  صداقت کار می کنند عده ی زیادی نیستند ، راستی. ما که در تفکر انقلابی ژن برتر نداشتیم . مدیریت های موروثی نداشته ایم. عروسیهای پر از اسراف و تجمل گرایی تا اتومبیل و پنت هاوس های آنچنانی نداشتیم. چه گونه است. در این کشور عده ای یک شبه میلیاردها تومان به جیب می زنند ، در صورتیکه عده ای برای تامین نان شب شان مشکل دارند؟ افرادی که در ثبت سفارش خودرو و با رانت اطلاعاتی یک شبه میلیاردها تومان به جیب زده اند چه کسانی هستند؟ کسانی که در یک روز هزاران سکه خریداری کرده اند و باعث تلاطم بازار شده اند چه کسانی هستند؟

فراموش نکنیم. انتقاد به معنای تضعیف نیست ؛ سینه گشاده و گوش شنوا در برابر نقد و انتقادات داشته باشیم. شهید رجایی با آن مشی ساده زیستی در رفت و آمدهای درون شهری خود، واهمه ای از استفاده از موتور سیکلت نداشت و انرا مغایر با جایگاه و شان نخست وزیری نمی دانست و یا مشی ساده زیستی شهید لاجوردی. اما امروز صحبت از ثروتهای میلیاردی برخی از مدیران است ، از وزاری میلیاردی تا سونا و استخر 7 میلیاردی ؟ و یا استفاده از هواپیماهای اختصاصی و تغییر دکوراسیون و حقوق های نجومی ، قطعاً این رفتارها نوعی ارتجاع و حرکت ضد انقلابی است ،  در دوران جمهوری اسلامی نباید صدای پای اشرافیت بلندتر شنیده  شود.

و اشرافیگری جزء سبک زندگی عده ای باشد . اوایل انقلاب خیلی از مدیران ما در وزارتخانه های مختلف ، جهاد و سپاه و دستگاه قضایی هیچ حقوقی از سازمانهای زیربط خودشان دریافت نمی کردند. اگر به کسی گفته اند، چقدر حقوق می گیری؟ می گفت من برای حقوق اینجا نیامده ام؟ اما امروز عده ای صحبت از پایان انقلابی گری می کنند. شاید در نظر این عده دیگر حفظ نظام اسلامی از اوجب واجبات نباشد . امام معصومی که چراغ بیت المال را بخاطر اینکه روزغن آن از بیت المال است خاموش می کند چرا که حکومت را برای خود وسیله ای برای زندگی و کسب درآمد و اندوختن ثروت نمی داند بلکه آنرا به عنوان یک مسئولیت می داند.

برای ریشه کن کردن تجمل گرایی، اشرافیگری و مبارزه با مفسدان اقتصادی با حرف و گفتن نمی شود از یک طرف بگوئیم و از طرف دیگر مردم به عمل ما نگاه کنند و ببینند به گونه ای دیگر است؛ عمل ما باید مؤید و دلیل و شاهد بر حرفهای ما باشد، قطعاً حقوق های نجومی در همه قوا، حمله بهر ارزشها است و نه تنها خیانت به آرمانهای انقلاب است بلکه به تعبیر رهبری انقلاب اشرافیگری حرام است، امروز مشی و زندگی مقام معظم رهبری به پرهیز از تجمل و ظاهرسازی است، مرحوم حاج سید احمد آقای خمینی (ره) در بیانی از زندگی مقام معظم رهبری به این موضوع اشاره می کنند: که خانواده معظم له روی موکت زندگی می کنند، و فرش منزلشان آنقدر مندرس  بود که از زبری آن به موکت پناه بردند. این با سیره مولای متقیان سازگاری دارد؛ چرا که حضرت امیر (ع) فرمودند : خدا مرا پیشوای خلق قرار داده و بر من واجب کرده که درباره خوراک و پوشاک مانند مردم ضعیف و مستند برخود تنگ گیرم تا فقیر از فقر من پیروی کند و ثروتمند به وسیله ثروتش سرکشی و طغیان نکند، اینکه تامین زندگی مقام معظم رهبری از نذورات مردمی است ، اینکه فرزندان معظم له شغل اقتصادی ندارند واز مشاغل اقتصادی منع شده اند. منازل فرزندان ایشان استیجاری و با خودروهای معمولی رفت و آمد می کنند این مهم برگفته از فرهنگ غدیر است.

خلاصه کلام اینکه؛ در چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی برای رسیدن به پیشرفت توام با عدالت ، خود شیفتگی ، اشرافیگری ، توقف و غربزدگی برای همه مسئولان باید ممنوع باشد.

منبع : خبرگزاری فارس

ما را در کانال تلگرامی نبض نفت دنبال کنید