اقدامات عراق برای افزایش ظرفیت صادرات نفت
ریچارد ملینسونف تحلیلگر ارشد انرژی در مرکز مشاوره انرژی اسپکتس لندن گفت اگر صادرات عراق حدود 4 میلیون بشکه در روز باقی بماند، زیرساخت ها می توانند تا حدی جوابگو باشند، ولی هرگونه افزایش تولید با این زیرساخت‌ها ممکن نیست. این شرایط جلوی استراتژی اصلی عراق برای افزایش درآمد از طریق افزایش تولید تا 6.2 میلیون بشکه در روز تا پایان 2020 و 9 میلیون بشکه در روز تا پایان 2023 را می گیرد.
وی گفت:«تمام تلاش های عراق برای صادرات غیر از نفت کردستان بر تاسیسات بصره در جنوب متمرکز شده است، یعنی انتقال نفت از طریق خلیج فارس که آن را در مرکز مشکلات امنیتی موجود بین امریکا و عراق قرار می دهد». نفت برای رسیدن به بصره از خط لوله های داخلی عبور می کند که معمولا آسیب دیده‌اند و احتیاج به تعمیر فوری دارند. بعد نفت به ایستگاه اصلی صادرات الفائو می رود و در آنجا ذخیره و مخلوط می شود. وی تاکید کرد:«در اینجا دوباره سرمایه گذاری کافی وجود نداشته و نفت بیشتر از حد فعلی را تحمل نمی کند. یعنی تولید نفت باید در همان میادین نفتی باقی بماند. این وضعیت جلوی رونمایی از درجه نفتی جدید عراق را می گیرد. این درجه متوسط نفت قرار است به نفت سنگین و نفت سبک بصره اضافه شود.
اگر عراق نتواند نفت را با امنیت کامل از طریق بندر بصره در جنوب به خاطر درگیری ایران و آمریکا یا از طریق شمال به خاطر تنش های ایجاد شده توسط اقلیم کردستان صادر کند، تنها می تواند مقادیر محدودی از نفت را از طریق غرب و با استفاده از کامیون های نفتکش به ایران بفرستد. عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق گفت که دولت در فکر مسیرهای صادرات نفت از طریق قلمروی سوریه و اردن است. با توجه به شرایط امنیتی سوریه این گزینه هم تا چند سال آینده امکان پذیر نخواهد بود. ولی این طرح همچنان باقیست و خط لوله ای به طول 800 کیلومتر از کرکوک به بانیاس در سوریه کشیده خواهد شد که ظرفیت اولیه آن 0.3 میلیون بشکه در روز خواهد بود.
در حال حاضر مسیر اردن قابل اجراست. عراق علاقمند به این کار است و اردن هم چراغ سبز نشان داده ولی هنوز هیچ گزارشی از آغاز عملیات منتشر نشده است. به گفته یک مقام وزارت نفت عراق پروژه اردن در شورای وزیران به رای گذاشته شده و با آن موافقت شده است و قرار است روزانه یک میلیون بشکه نفت عراق به بندر عقبه فرستاده شود. عراق در حال حاضر در حال بررسی پیشنهادهای سرمایه گذاری از طرف شرکت‌های بین‌المللی است که قرار است این خط لوله را در ازای درصدی که برای هر بشکه صادر شده دریافت می کنند، بسازند.
