منافع در اجرای پروژه‌های فرآورش نفت خام وتسهیم حداکثری ریسک
نبض نفت - تالین منصوریان صبح امروز (چهارشنبه، ۳۰ بهمن‌ماه) در نشست تخصصی «معرفی فرصت‌ها و چارچوب سرمایه‌گذاری در پروژه‌های فرآورش نفت خام» افزود: رویکرد اتخاذشده برای احداث واحدهای فرآورش نفت خام پیشساخته قابل جابه‌جایی در قالب قراردادهای BOO، رویکرد نوینی است که با در نظر گرفتن تسهیم ریسک و منافع بین کارفرما و سرمایه‌گذار دنبال میشود.
وی افزود: این رویکرد، جذابیتهای
زیادی را برای سرمایه‌گذار درنظر گرفته است. شرکت ملی نفت
ایران در این قراردادها، فرآورش نفت را به‌عنوان خدمت خریداری و در ازای آن، حقالعملکاری
پرداخت میکند.
منصوریان دوره بهره‌برداری
برای هر پروژه را حداکثر ۱۰
سال عنوان کرد و گفت: پروژه میتواند در قالب دو یا سه فاز هم اجرا
شود. مشخص است مالیکت نفت خام و نفت فرآورش شده و هر محصول دیگری در قرارداد متعلق
به شرکت ملی نفت ایران و مالیکت تأسیسات فرآورشی در اختیار سرمایه‌گذار است.
منصوریان ابعاد اقتصادی و تجاری این
مدل قراردادی و نحوه پرداختها، جرایم، تضامین و... را نیز تشریح
کرد و گفت: تاسیس این واحدهای فرآورشی در مقایسه با مدلهای
قدیمی، با هزینههای به مراتب کمتری قابل اجراست و
شرکت ملی نفت ایران نیز تمهیداتی به‌کار گرفته تا جذابیت این مدل چارچوب سرمایه‌گذاری
برای متقاضیان افزایش یابد، از جمله اینکه تضامین صندوق شکوفایی و نوآوری کنونی و همین‌طور
صندوق پژوهش و نوآوری نفت که در شرف راهاندازی
است، از سوی شرکت ملی نفت ایران مورد قبول واقع میشود.
نشست تخصصی فرصت‌ها و چارچوب سرمایه‌گذاری
در پروژه‌های فرآورش نفت خام با استفاده از تجهیزات سریع‌الاحداث کارخانه‌ای و در
قالب قراردادهای ساخت، بهره‌برداری و مالکیت
(B.O.O) صبح امروز در مجموعه کوشک نفت برگزار
شد.
منبع: شانا
