ایران با جدیت تمام استراتژی افزایش سهم بازار خود را دنبال می‌کند

برجسته ترین نمونه این توجه کودتای تاریخی زمان مصدق است. محمد مصدق با ملی کردن صنعت نفت ایران بقول خودش «بساط استعمار و اعمال نفوذ سیاسی و اقتصادی عظیم ترین امپراطوری‌های جهان را از ایران برچید و پنجه در پنجه مخوف ترین سازمانهای استعماری و جاسوسی بین‌المللی درافکند

نبض نفت گزارش می دهد در اینجا موضوع فقط نفت و صادرات آن نیست، مهم دفاع از سرزمین ایران و ذخایر نهفته در دل آن است- ذخایر مواد خام مانند نفت و گاز، ذخایر فرهنگی ایران-جاذبه های شهرهای تاریخی ایران مانند اصفهان، یزد، اکباتان و…که می توانند سودهایی معادل ارزهای نفتی برای ایران ببار آورند، البته اگر مدیریت خوبی داشته باشد.
وظیفه ملی ایرانیان در طول تاریخ ایجاب می کرد که از هر وجب خاک خود دفاع کنند. برای ایران به عنوان کشوری نفت خیز و با جاذبه های گردشگری زیاد، این وظیفه سنگین تر می شود. با وجود تلاش هایی که در جهت عدم وابستگی اقتصاد ایران به نفت انجام می گیرد، نفت مثل گذشته مهمترین منبع درآمد برای کشور است.

ایران به روسیه نفت می‌فروشد

از این رو همیشه سعی شده است با پخش اخبار نادرست به اشکال مختلف تصویری منفی از رشته نفت ایران در مقابل جهانیان نقش زده شود تا مانع از شکوفایی اقتصاد کشور شوند.
اخبار متفاوتی در باره صادرات نفت، خریداران و کشتی های نفت کش که نفت ایران را حمل و نقل می کنند پخش می شوند. به عنوان نمونه چندی پیش خبری در باره عدم اطلاعات کافی در باره محل قرار داشتن نفت ایران و شناورهای نفتی پخش شد که خطر تشدید تحریم ها علیه ایران را در بردارد.
دائو جونز نامی با استناد به مطلب منتشره در «وال استریت ژورنال»ادعا کرده است که در شش ماه دوم سال گذشته گویا شناورهایی که به صادرات تقریبا یک پنجم نفت ایران جلب شده بودند یا سیستم رهگیری سیگنال های رادیویی خود را قطع کرده بودند و یا اطلاعات نادرستی در باره محموله خود مخابره کردند. وی این نکته را علامت نگران کننده ای برای کشورهایی دانسته که سعی می کنند شواهد نقض تحریم های بین المللی علیه ایران را بدست آورند.
چهل و هفت از 55 شناور نفتی که محصولات نفتی ایران را به امارات رسانده اند-در آنجا دو شرکت  خریدار به ثبت رسیده اند-سیگنال در باره محل قرار داشتن و مسیر شناوری خود را مخابره نکردند.
مطابق با اطلاعات معامله گران، 17 درصد کل صادرات نفت و گازوئیل ایران طی شش ماه نقل وانتقال نفت که از طریق دو شرکت به ثبت رسیده در امارات- « Silk Road Petroleum FZE» و « Petrochemix General Trading LLC» انجام شده است، به خریداران تحویل داده شده است.
طبق گفته یکی از نمایندگان آمریکا، مقامات آمریکا به نظارت بر مسیر شناورها در خلیج فارس می پردازند تا هر نوع تلاش برای دورزدن ممنوعیت های حمایت مالی از برنامه هسته ای ایران و یا نقل و انتقال بانکی در ازای فروش نفت ایران از طریق سیستم مالی آمریکا، آشکار شود. شایان ذکر است که این نوع بررسی از سوی آمریکا در زمینه ابراز شک و تردید نسبت به توافق بین المللی با ایران که در سال 2015 به امضا رسید و برچیده شدن برنامه هسته ای ایران در عوض لغو اکثر تحریم ها صورت می گیرد.
چرا آمریکا نه خود آرام می گیرد و نه دست از سر دیگر کشورها بر می دارد؟ ایالات متحده به هر شکل ممکن و با استفاده از هر بهانه ای تلاش می ورزد مانع از سرازیر شدن نفت ایران به کشورهای جهان از جمله اروپا شود.

رکورد فروش نفت ایران به ایتالیا شکسته شد

با تلاش زیاد همانا کشورهای اروپایی برجام به امضا رسید و توافق هسته ای، تجارت با ایران را راحت تر کرد. اما آمریکا تحریم ها را حفظ می کند تا خرید و فروش نفت ایران را با مشکل روبرو سازد. ممنوعیت محاسبات متقابل از طریق نظام مالی آمریکا تأثیر منفی بر تجارت نفت خواهد گذاشت، زیرا معاملات نفتی به دلار آمریکا صورت می گیرد.
به عقیده ریچارد نفیو کارمند ارشد علمی مرکز سیاست جهانی انرژتیک دانشگاه کلمبیا آمریکا که از سال 2013 تا 2015 میلادی دستیار هماهنگ کننده سیاست تحریمی وزارت امور خارجه آمریکا بود، صاحب کشتی و یا شرکتی که آن را اجاره کرده است دستور غیر فعال کردن سیستم تشخیص اتوماتیک را صادر می کند و کارشناسان آمریکایی به بررسی چگونگی رعایت مسئولیت های صاحب کشتی و شرکت های تجاری در این نوع وضعیت ها می پردازند. شرکت های نفتی معمولا حرکت شناورهای خود را تحت نظر دارند و باید از کار سیستم تشخیص اتوماتیک مطلع باشند.
اما نکته جالب توجه آن است که تلاش های نشریه مذکور برای دستیابی به داده هایی که تأییدی بر اطلاعات خود باشد به شکست انجامید و صاحبان هیچ یک از تانکرهای اجاره ای به تفسیر خبر منتشره دست نزدند.
پس از امضای برجام، سازمان ملل متحد، آمریکا و اتحادیه اروپا تحریم های اقتصادی و مالی علیه ایران را لغو کردند. لغو تحریم ها فقط پس از آن ممکن شد که آژانس بین المللی انرژی اتمی اجرای تعهدات برجام از سوی تهران را تأیید کرد. با وجود این واشنگتن تحت فشار این امر فقط تحریم های باصطلاح«ثانویه» در رابطه با ایران و دیگر کشورها را لغو کرد و تحریم های «اولیه» در خصوص شهروندان آمریکا که شامل بخش تجاری آمریکا نیز می شود به قوت خود باقی ماند.
در ماه مارس دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تحریم های سابق علیه معاملات نفتی و محصولات نفتی  ایران را تمدید کرد. وزارت مالی آمریکا نیز اسامی سه نفر و چهار نهاد دیگر را وارد فهرست تحریمی کرد که با برنامه طراحی موشک های بالستیکی ایران ارتباط دارند.
اما واقعیت را نمی توان تغییر داد. نفت آن ماده انرژی زاست که اقتصاد کشورها چه پیشرفته و چه در حال رشد به آن بستگی دارد. پس از امضای برجام، مشتریان بیشتری وارد لیست خریداران نفت ایران شدند.
شرکت های اروپایی نیز سعی می کنند خود را از زنجیر تحریم ها رها سازند و به منافع و سود خود بیاندیشند.

توتال فرانسه یکی از اولین مشتری های اروپایی نفت ایران پس از لغو تحریم ها بود که قرارداد فروش روزانه حدود 160 هزار بشکه نفت با این شرکت فرانسوی به امضا رسید

شرکت نفت توتال

در کنار توتال فرانسه، مذاکرات نهایی با پالایشگاه‌های نفت ترکیه به ویژه «توپراش» به منظور افزایش سه برابر فروش طلای سیاه انجام شد که می تواند حجم صادرات نفت ایران به ترکیه از حدود100 هزار بشکه را به 300 هزار بشکه در روز افزایش بدهد.

 شرکت نفت «لوک اویل»روسیه از دیگر مشتریان نفت ایران در اروپا

 لوک اویل روسیه

شرکت نفت «کپسا»ی اسپانیا هم از مشتریان جدید نفت ایران در دوران پساتحریم است.علاوه بر این «روس نفت»هم از دیگر مشتریان جدید نفتی ایران در اروپا به شمار می‌رود.
شرکت های ایتالیایی نیز از این روند بدور نمی مانند. حتی احتمال امضای قرارداد توسعه فاز سوم میدان نفتی دارخوین در غرب کارون بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت نفت «انی» ایتالیا وجود دارد.
کشورهای چین، هند، ژاپن، کره جنوبی و ترکیه خریداران نفت ایران در دوران تحریم به شمار می رفتند و در مجموع روزانه نزدیک به یک میلیون بشکه نفت از کشور ایران وارد می کردند.
در دوران تحریم، صادرات نفت به اروپا به طور نسبی متوقف شد و فقط کشور نیمه اروپایی ترکیه نزدیک 60 هزار تا 100 هزار بشکه در روز از ایران نفت خام وارد می کرد.
با پیشرفت مذاکرات هسته ای با 1+5 و اجرای برجام بتدریج موانع در جهت صادرات نفت ایران برداشته شد و تهران با حداکثر توان تلاش کرد صادرات نفت خود را افزایش دهد و بازارهای صادراتی از دست رفته در آسیا و اروپا را از چنگ رقیبان بازپس بگیرد.
بدین ترتیب، خریداران آسیایی واردات نفت از ایران را افزایش داده و مشتریان اروپایی نیز پس از سال ها توقف، خرید نفت ایران را از سر گرفتند.
ایران تلاش‌های خود برای افزایش صادرات نفت به مشتریان آسیایی و اروپایی را افزایش داده و بنا به بررسی برخی رسانه‌ها به دنبال این است تا بخشی از نفت خام خود را از طریق شرکت‌های بازرگانی به پالایشگاه‌های کوچک بفروشد. به گزارش نکونیوز، بعد از لغو تحریم‌ها، ایران به سرعت بخش بزرگی از بازار از دست رفته خود را مجدداً تصاحب کرده است و اکنون به دنبال این است تا صادرات نفت خود را به بازارهای اروپایی و خصوصاً آسیایی افزایش دهد. بلومبرگ به نقل از منابع آگاه عنوان کرده که شرکت ملی نفت ایران در حال مذاکره با شرکت هلندی ترافیگوراست تا از طریق این شرکت بازرگانی نفت خود را به پالایشگاه‌های خصوصی کوچک در چین بفروشد.
هم اکنون ایران با جدیت تمام استراتژی افزایش سهم بازار خود را دنبال می‌کند و قصد دارد حتی در دوره قیمت‌های پایین نفت، صادرات خود را به بالاترین میزان ممکن برساند.
دو تولیدکننده بزرگ دیگر در اوپک، یعنی عربستان سعودی و عراق نیز همین استراتژی را دنبال می‌کنند. عربستان که پس از اعمال تحریم‌ها علیه صادرات نفت ایران، بخش بزرگی از بازار ایران را تصاحب کرده بود، پس از لغو تحریم‌های ایران، نه تنها برای ورود نفت این کشور به بازار عقب نشینی نکرد، بلکه با انواع تاکتیک‌ها سعی کرد تا مانع از ورود نفت ایران به بازارهای نفت جهان شود. عربستان نفت خود را با ارائه تخفیف به بازارهای مختلف خصوصاً بازارهای آسیایی سرازیر کرد تا از جذابیت ورود نفت ایران به بازار بکاهد. عربستان همچنین مانع از آن شد تا برخی از اعضای اوپک و غیراوپک طرح فریز نفتی را به پیش ببرند.
از سوی دیگر ایران تولید نفت خود را پس از توافق هسته‌ای افزایش داده و توانست بیش از 80 درصد بازار خود در دوره پیش از تحریم را تصاحب کند. مذاکرات ایران با شرکت‌های بازرگانی نفت نشان می‌دهد که وزارت نفت قاطعانه استراتژی افزایش سهم بازار را پیش می برد.
با در نظرداشت اهمیت نفت در اقتصاد کشورها و بازگشت موفق ایران به بازارهای جهانی نفت،این سوال به فکر انسان خطور می کند که شاید خبرهایی از قبیل عدم شفافیت محل قرارداشتن نفت و یا اطلاعات در باره شناورهای نفتی فقط در حکم شایعه پراکنی و دستاویزی برای تشدید تحریم های بی اساس علیه ایران باشد؟
دکتر منوچهر تکین، کارشناس مسایل نفت و گاز، کارشناس مستقل از لندن در خصوص این موضوع اظهار نظر نموده گفت:
شناوری تانکرهای نفت در سراسر جهان به طور مرتب توسط شرکت های بیمه ردیابی می شود. اطلاعات از نظر تجاری مهم هستند. معامله گران بین المللی نفت این نقل و انتقالات را دنبال می کنند. شرکت های تخصصی نیز هستند که شناوری تانکر های نفت را دنبال می کنند و اطلاعات را در بازار آزاد به فروش می رسانند. بازرگانان نفت، شرکت های نفتی، شرکت های بیمه دریایی و بسیاری از موسسات دیگر اینگونه اطلاعات را خریداری می کنند. بسیاری از آنها از اشتراک سالانه خود برای دریافت اطلاعات به طور مداوم استفاده می کنند.
حدس می زنم که دولت ها، مقامات نظامی و احتمالا سازمان های دیگر نیز این اطلاعات را خریداری می کنند یا اشتراک سالانه برای دریافت اطلاعات تجاری دارند و از آن ها نه فقط به صورت تجاری، بلکه برای ملاحظات استراتژیک و سیاسی استفاده می کنند.

  ما را در کانال تلگرامی نبض نفت دنبال کنید