/
۱۶ تير ۱۳۹۹ - ۱۵:۲۷
یادداشت به قلم فریدون امیری پارسا در خصوص ریشه‌های شکل‌گیری شرکت‌های پیمانکاری در دستگاههای اجرایی؛

سوء استفاده شرکت‌های پیمانکاری از قانون

فریدون امیری پارسا خبرنگار افتخاری نبض نفت و فعال کارگری در یک یادداشت ضمن نقد شرکت‌های پیمانکاری تاکید کرده است که پیمانکاری در دستگاهها و شرکت‌های دولتی که کار مستمر در آنها وجود دارد معنا و مفهومی ندارد و این شرکت‌ها از قانون سوء استفاده کرده و خود را به ساختار دولتی کشور تحمیل کرده‌اند.
کد خبر : ۲۹۸۳۱
سوء استفاده شرکت‌های پیمانکاری از قانون

به گزارش نبض نفت متن کامل یادداشت فریدون امیری پارسا فعال کارگری و خبرنگار افتخاری نبض نفت در خوزستان به شرح زیر است:

 تمامی کارها و سمت‌هایی که شرکت به آنها نیاز دارد و کارگر یا کارمند با تغییر و اتمام پیمان پیمانکاران مجددا باید کار کند و پیمانکار دیگر بیاید، برنده شود و بعد دیگری و بعد د‌یگری و...... اینها همه مشاغل دائم هستند و تمام اینها یعنی سوء استفاده در روز روشن از قانون !!

وقتی به کار  یک کارگر یا کارمند نیاز هست و تا پایان بازنشستگی آن شخص باید حضور داشته باشد واگذاری این کار به پیمانکار چه معنی دارد !!؟؟ 

از سال‌های هفتاد به این طرف کسانی که از طریق دولت‌ها و رای خود مردم قدرت در دستشان افتاد شروع کردند به ایجاد راههای من درآوردی تا بدون مجوز استخدام در وزارتخانه‌ها بتوانند به صورت شخص ثالث به راحتی از منابع و درآمد شرکت‌ها استفاده و برداشت کنند و کسی هم آنها را مورد ماخذه و بازخواست قرار ندهد. 

آنها به این نتیجه رسیدند با توجه به راحتی دور زدن قوانین کار و بخصوص ماده هفت وتبصره‌هایش به خصوص تبصره دو و چندین ماده دیگر؛ پیمانکاران تامین نیروی انسانی را در این شرکت‌ها مادام‌العمر کنند و به جای تولید کردن و زحمت کشیدن و کسب درآمد حلال در کارهای پروژه‌ای و تخصصی به صورت کاملا بچه‌گانه ولی زیرآبی منابع ملی را به غارت ببرند !! بله بزرگواران؛ پیمانکار تامین نیرو هرگز مادام‌العمر نبوده و نمی‌شود و تنها زمانی از اینگونه شرکت‌های تامین نیرو استفاده می‌شود که وزارتخانه‌ای قصد جذب نیرو وکارگر یا کارمند ماهر را داشته باشد ولی به مدت دو تا سه سال قبل از استخدام، آموزش و دوره‌های تخصصی و یادگیری و......را به این پیمانکاران می‌دادند و بعد از آن و نهایتاً در طول سه سال که نیرو به صورت کامل به کار و حرفه مورد نظر مسلط شد این افراد در آن نهاد و اداره به صورت مستقیم جذب می‌شدند و پیمانکار موظف بود نیروهای جدید دیگر را جذب کند و آموزش‌های لازم را به آنها انتقال دهد و همینطور این رویه ادامه داشت. ‌‌‌

 

حالا همه ما به خوبی فهمیدیم که تبصره دو ماده هفت و عقد قرارداد موقت یکسال به یکسال اصلاً و ابداً در شغل‌های مستمر معنی و مفهومی ندارد زیرا در تبصره یک تکلیف مشاغل محدود و موقت روشن شده است.

مطالب پیشنهادی
منتخب سردبیر