چالش‌های صنعت نفت کشور
یادداشت از پرستو خدایاری
یکی از بزرگترین صنایع در ایران صنعت نفت و گاز و پتروشیمی است. همچنین بازوی اصلی اقتصاد در ایران است. متاسفانه ما در این صنعت بیشتر بروی استفاده و فروش مواد خام این محصول مانور داده‌ایم.
كشورهاي پيشرو در عرصه توليدات مواد پتروشيمي و شيميايي نظير آلمان، آمریکا و ... با وجود دوري از مواد اوليه ارزان توانسته‌اند با توسعه صنايع پتروشيمي محصولات باارزش، تولید کنند و با حمایت از نخبگان پیشرو هم ایجاد کارآفرینی در کشور خود کرده‌اند و هم با تولید نفت به صنایع تبدیلی دیگر تبدیل به ابر قدرت شوند.
متاسفانه در ایران از صنایع تبدیلی حمایت نمی‌شود و خام فروشی باعث شده است که هم ارزان‌تر محصول فروخته شود و هم امکان اشتغال‌زایی را محدود کنیم.
یکی دیگر از دلایل افت ما در این صنعت فرسودگی سیالات و پالایشگاههای ما است، کشور عربستان محدوده نفتی‌شان مثل ایران است ولی علت موفقیت‌شان به روز بودن تجهیزات‌شان است ولی ما به علت تحریم‌ها نمی‌توانیم از امکانات روز دنیا بهره ببریم.
یکی دیگر از مشکلات این صنعت بانکداری بسیار سنتی در کشور ما است. وثیقه‌های سنگین بانکی و بانکداری در ایران فقط طالب ضمانتنامه بانکی است همچنین باز پرداخت سنگین وام از موانع تولید به شمار می‌رود.
یکی دیگر از مشکلات ما در این حوزه عدم حمایت از تولیدکنندگان داخلی و ایجاد فرصت برای آنها است. مشکلات سخت اداری و ناهماهنگی بین ادارات و مشکلات بیمه و مالیاتشرکت‌های بیمه هیچ تسهیلاتی را برای کارفرما که باعث اشتغال‌زایی شده‌اند انجام نمی‌دهد. باید نگرش و قوانین بیمه بررسی بیشتری شود.
عدم آگاهی کسانی که در راس ارگان‌های بزرگ هستند باعث شده است چالش‌های بزرگی پدید آید. مهمترین مسئله برای رفع ایجاد مشکلات همیاری بیشتر دولت با بخش خصوصی است.
بخش خصوصی می‌تواند به بهبود فن‌آوری در ایران و در حوزه تولید کمک کند.
مشکلات ارز وتحریم‌ها باعث رکورد اقتصادی در ایران شده است.پایین آمدن ارزش پولی در ایران سبب مشکلاتزیادی شده است. ایجاد یک فضای گفتگو بین دولت‌ها و برداشتن موانع تحریم باعث رشد اقتصادی در ایران می‌شود. خواست اکثریت مردم ایران ایجاد فضای آرام اقتصادی به دور از تنش‌های تورمی است
که باعث ایجاد بستر مناسب برای تولید می‌شود. اکثریت مواد اولیه در صنایع تولیدی چه در صنعت نفت و یا در بقیه صنایع وارداتی است که دچار تحریم شده است. با ایجاد مذاکرات باید موانع تحریم برداشته شود.
یکی دیگر مشکلات ما نبودن حمایت از بخش انسانی در تولیدات است. با توجه به روند رو به رشد دانشگاها ما شاهد مدراج عالی زیادی در کشور هستیم ولی این دانش آموختگان از لحاظ تجربی بسیار ضعیف هستند. نبود امکانات و آزمایشگاه و مراکز مهم برای یادگیری عملی که دانش خود را بتوانند به صورت عملی ثابت کنند بسیار چشمگیر است، شاید تنها ارگانی که از دانشجویان حمایت می‌کند بخش پزشکی است که از دانشجویان پزشکی و پرستاری در بیمارستان‌ها استفاده می‌کند. ولی در بخش صنعت و تولید و یا حتی کشاورزی این شرایط وجود ندارد.
ما حتی از نخبگان خود در صنایع مختلف حمایت نمی‌کنیم، باید شرایط تحصیل عالی را برای نخبگان فراهم کرد و همچنین ایجاد کار و حمایت از آنها باعث پیشرفت می‌شود.
