پاسخ وزارت نفت به یک اتهام بیاساس
۱- خبرگزاری محترم مهر در شرایطی که هشت سال بلاانقطاع کمر به تخریب و تهمتسازی علیه وزارت نفت بسته، حالا مدعی کارنامه این وزارتخانه شده است! البته این روزها که بازار اتهامزنی به دولت بسیار پررونق و نان فردای برخی در سبقت از یکدیگر در تهمتزنی به دولت نهفته است، از آن خبرگزاری انتظاری بیش از این هم نبوده و نیست، اما متأسفیم که جعل حقیقت را حالا به عرصههای فنی و تخصصی اقتصاد ایران از جمله ظرفیت تولید نفت نیز تسری دادید. چراکه بازی با این موضوعات در نهایت شادمانی رقبای نفتی ایران در منطقه را به همراه خواهد داشت، هرچند شاید شادمانی شما نیز به آنها متصل شده است.
۲- همانگونه که مهندس زنگنه در سخنان مورخ ۱۰ خرداد توضیح داد، موضوع ضرورت افزایش ظرفیت تولید نفت از منابع صیانتشده متکی به الزام «سیاست کلی نظام در زمینه انرژی» ابلاغی رهبر معظم انقلاب در سال ۹۷ است و سلیقه یا نظر فرد یا دولت مشخصی نیست. آنچه وزیر نفت در زمینه ظرفیت ۶.۵ میلیون بشکهای تولید اشاره کردند نیز مستند به مطالعات و بررسیهای تخصصی انجام شده است، اما در نهایت آقای زنگنه این عدد را هم بهعنوان «توصیهای فنی» خطاب به دولت بعدی ارائه کردند و بیشک دولت آینده نیز با تکیه به نظرات کارشناسی و تخصصی در این زمینه اقدام خواهد کرد.
۳- طی هشت سال گذشته، مجموعه صنعت نفت ایران با بیسابقهترین تحریمهای تاریخ معاصر مواجه بوده است، هرچند شما نیز به زعم «مغزهای متفکرتان» احتمالاً عقیده دارید تحریمها اثری بر اقتصاد کشور نداشته است! تحریم برای صنعت نفت یک سم مهلک است که متأسفانه بر عکس مدل فکری کاغذی شما، در عالم واقعیت امکان تبدیل کردن این آفت به فرصت وجود ندارد هرچقدر هم روی کاغذ مسائلی همچون تهاتر و همکاری با همسایگان راهحل به نظر بیاید، در عرصه حقیقت اینها فقط شعارهای مردمفریبی است که چارهای برای توسعه نفت نیست، هرچند شاید در رأی ساختن مختصری به کار بیاید. اما این واقعیت را نباید از یاد برد که تحریم برای نفت یعنی توقف توسعه. این سم مهلک نخستین عضوی که از کار میاندازد ساختار تولید و ظرفیتهای در دست توسعه است، حالا در شرایطی که شش سال از هشت سال گذشته صنعت نفت ایران با عمیقترین تحریمها روبهرو بوده است طلبکاری از اینکه چرا ظرفیت تولید نفت ایران به ۵ میلیون بشکه اشارهشده در برنامه اولیه وزرات نفت نرسیده در نوع خود نشان از نوعی «توهم آمیخته به وقاحت» دارد.
۴- درباره اعداد تولید اشاره شده با عنایت به اینکه از زمان آغاز تحریمهای ضدایرانی، اساساً وزارت نفت از ارائه آمار و ارقام تولید و صادرات خودداری میکند، تمامی اعداد منعکسشده در این گزارش فاقد اعتبار و به کلی نادرست است. تأکید میشود اعداد و ارقام تولید و صادرات نفت ایران صرفاً با اعلام وزارت نفت و نه حتی دستگاههای دولتی دیگر، دارای اعتبار است.
۵- در بخشی از گزارش نوشتهاید «از آنجایی که در حال گذران روزهای داغ انتخاباتی ریاست جمهوری هستیم، بخشی از صادرات نفت که از سوی یکی از کاندیداها انجام میشد، کاهش یافته است». وزارت نفت البته مرجع ضمیر شما را نمیشناسد، چرا که هیچیک از نامزدهای محترم ارتباطی با صادرات نفت ایران ندارند، اما اگر خبرگزاری محترم مهر اطلاعی از این امر و این شخص خاطی دارد لطفاً دستگاههای ذیصلاح و بهویژه یکی دیگر از کاندیداهای محترم انتخابات را مطلع نمایید تا ایشان فارغ از غوغای انتخابات و با قید فوریت به تخلف صورت گرفته و خسارت تحمیل شده به ملت ایران بر اساس «العدل اساس الملک» رسیدگی نمایند.
۶- درباره قراردادهای جدید نفتی هم چندین گزاره نادرست به کار بردهاید از جمله اینکه فکر کردهاید مطالعه و پذیرش این نسخه جدید قراردادهای نفتی برای سرمایهگذاران تازگی داشت و به همین دلیل این قراردادها با تأخیر مواجه شد! طنز تلخی که نشان میدهد گزارشنویس خبرگزاری مهر حتی با مقدمات مسائل حقوق سرمایهگذاری و صنعت نفت آشنایی ندارد، اما حقیقت این است که انواع رایج قراردادهای نفتی در جهان برای سرمایهگذاران حرفهای چندان پیچیده نیست و صرفاً مذاکرات میان طرفین ممکن است به دلایل فنی و تخصصی طولانی شود که درباره قراردادهای جدید ایران حتی این اتفاق هم نیفتاد و صرفاً در برخی موارد برای نمونه ایجاد کنسرسیومهای چندشرکتی توتال - ملی نفت چین - پتروپارس به دلیل شراکت سه کمپانی بینالمللی، زمان اصلی صرفشده برای مذاکرات فی مابین آنها بود که این ربطی به نوع قرارداد و مذاکره با وزارت نفت (شرکت ملی نفت ایران) نداشت.
۷- از فرصت استفاده میکنیم و یادآور میشویم آنچه در حقیقت سبب تأخیر در انتشار نسخه نهایی قراردادهای جدید نفتی ایران شد ایرادتراشیهای غیرواقعی و فیکنیوزهای منتشره از سوی چند رسانه از جمله خبرگزاری مهر بود که شماری از نمایندگان مجلس وقت نیز به استناد همین فیکنیوزها و جریانسازیهای تهی از واقعیت مکرراً در مسیر تصویب قراردادهای جدید نفتی مانعتراشی میکردند. رسانههای یک جریان سیاسی برای ناکام گذاشتن این قراردادها و تاخیر مصنوعی دو سالهای که در مسیر آن ایجاد کردند خسارتی به ملت ایران زدند که اگر بیشتر از خسارتهای برخی دشمنان نباشد کمتر از آن نیست، آن رسانهها و آن جریان سیاسی که این خسارت را به ملت زد بالاخره روزگاری در پیشگاه این ملت روسیاه خواهند بود، هرچند شاید حالا ژست مدعی و طلبکار مبارزه با فساد و خسارت ملی هم به خود بگیرد، اما واقعیت این است که حقیقت در نهایت پشت دروغ پنهان نخواهد ماند.