چرا اسرائیل تن به قرارداد گازی با لبنان داد
نبض نفت-اسرائیل و لبنان، پنج‌شنبه 27 اکتبر با میانجیگری آمریکا یک قرارداد مرزی دریایی امضا کردند تا امکان بهره‌برداری از ذخایر غنی از گاز دریای مدیترانه برای هر دو فراهم شود.
میدان گازی «کاریش» به وسعت 1430 کیلومتر مربع در منطقه 29 مرزی میان لبنان و زمین‌های اشغالی قرار دارد. لبنان اصرار دارد که بخش بزرگی از این میدان نفتی درون مرزهای این کشور قرار دارد و در مقابل رژیم اسراییل نیز مدعی است که سراسر این منطقه تحت «حاکمیت تام» این رژیم است.
سازمان زمین شناسی ایالات متحده در سال 2010 تخمین زد که حوضه «لوانتین»(دریای شام) می‌تواند 1.7 میلیارد بشکه نفت قابل استحصال و 122 تریلیون فوت مکعب گاز را در خود جای دهد که گفته می‌شود ذخایر گاز این حوضه برابر با 7 درصد از کل ذخایر روسیه است.
صباح زنگنه در ارزیابی توافق گازی لبنان و رژیم اشغالگر فلسطین اظهار داشت: بین لبنان و اسرائیل مراودات مختلفی وجود داشته و دارد، لبنان همسایه فلسطین است و بخشی از اراضی لبنان تا بیروت چند بار اشغال و با مقاومت لبنان آزاد شده است، دائم مناطق مسکونی و بخصوص جنوب لبنان مورد تعرض قرار می‌گرفت و هنوز بخشی از مزارع شبعا در اشغال رژیم صهیونیستی است. بقیه سرزمین آزاد شده و مرزهای بین فلسطین اشغالی و لبنان مشخص شده است، البته مسائل منابع آبی و رودخانه‌ها و نحوه سوءاستفاده از آنها نیز بحث مستقلی است، در دریا نیز تاکنون تحدید حدود نشده بود.
وی افزود: در حال حاضر با توجه به اینکه مسئله روز دنیا بخصوص کشورهای مشرف به مدیترانه و اروپا انرژی است، بنابراین همه کشورها اقدام به اکتشاف و استخراج گاز کرده‌اند، لبنان به دلیل نداشتن تصمیم‌گیر جدی و نگرانی از اینکه اگر اقدام به استخراج گاز داشته باشد مورد هجوم رژیم صهیونیستی قرار خواهد گرفت، تعلل می‌کرد. در حالی که موضوع استخراج گازی از 20 سال پیش مطرح بود اما همواره مسکوت می‌ماند تا اینکه رژیم صهیونیستی اقدام به اکتشاف و تلاش برای استخراج گاز کرد.
وی ادامه داد: مخازن عظیم گازی در سواحل و آب‌های سرزمینی فلسطین، لبنان، غزه و سوریه وجود دارد که دولت لبنان بارها تلاش کرده استخراج را عملیاتی کند، زمانی که اسرائیل اقدام به دعوت شرکت‌های خارجی کرد، حزب‌الله تهدید کرد تا زمانی که مرز آبی بین لبنان و فلسطین مشخص نیست، اسرائیل حق استخراج گاز ندارد و اگر اقدام کند حزب‌الله سکوهای استخراج را مورد حمله قرار خواهد داد. صهیونیست‌ها برای توسعه صنایع، صادرات، مشارکت با بقیه کشورها، ایجاد قدرت گازی و مانور در بازار انرژی جهان به این منابع نیاز داشتند اما همواره با تهدید حزب‌الله متوقف ماند تا زمانی که اسرائیل از امریکا خواست میانجیگری کند و روی مرز آبی توافق بعمل آید اکنون این کار انجام شده است.
این کارشناس حوزه بین‌الملل انرژی تاکید کرد: در این معادله گازی موضوع به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی مطرح نیست بلکه صرفا استفاده از منابع گازی است که سال‌ها حق لبنان بوده و کمک به اقتصاد این کشور خواهد بود. با اجازه یافتن لبنان برای استخراج گاز در مرزهای قانونی خودش شاهد بهبود وضع اقتصادی خواهیم بود، حزب‌الله هم نمی‌خواهد مردم لبنان از این امتیاز محروم شوند بنابراین با استفاده از قدرت خود اسرائیل را ملزم کرد حق لبنان را به رسمیت بشناسد و برای اینکه این موضوع روی کاغذ نباشد لبنان دو شرکت انی ایتالیا و توتال فرانسه را که با اسرائیل هم قرارداد دارند، مامور استخراج گاز کرد، این شرکت‌ها میادین گازی فلسطین و لبنان را مورد کنکاش و استخراج قرار خواهند داد و منابع حاصل بین لبنان و فلسطین تقسیم می‌شود.
وی با بیان اینکه قرارداد گازی لبنان و اسرائیل یک ضمانت اجرایی برای لبنان بوجود آورد و منابع مالی حاصل از فروش استفاده خواهد کرد، گفت: البته اگر یکی از اهداف این پروژه حل مشکل انرژی اروپا باشد به زودی این امکان وجود ندارد، شاید در میان‌مدت مسیر خوبی تلقی شود اما موضوع این است که مشکلاتی در شرق مدیترانه وجود دارد تا گاز لبنان، فلسطین و یا سوریه به اروپا برسد تعارضاتی و تضادهایی میان بقیه کشورها وجود داردند که بسادگی نمی‌توانند مسائل حقوقی و توافقات تجاری را حل کنند.
زنگنه با بیان اینکه قطعا اسرائیل از این قرارداد سیاسی بهره‌برداری سیاسی کرده است، خاطرنشان کرد: اسرائیل توانسته با لبنانی که سال‌ها در حال جنگ بوده به توافق معقولی برسد و این خود استفاده سیاسی دارد و اما برای حزب‌الله نیز منافع عظیمی دارد که نصیب مردم لبنان می‌شود، بنابراین منافع اسرائیل در برابر لبنان بسیار ناچیز است و این نشانه عملگرا بودن حزب‌الله است.
وی یادآور شد: قرارداد اخیر تاثیری در مروادات انرژی بین ایران و لبنان نخواهد داشت و ایران همواره سعی کرده مشکلات تامین سوخت این کشور را حل کند.
منبع :ایلنا
