باکار گروهی و تلاش بی وقفه کارکنان شرکت نفت فلات قاره ایران

به گزارش نبض نفت به نقل از  روابط عمومی شرکت نفت فلات قاره ایران، پایانه شناور سورنا به‌عنوان یک مخزن شناور دریافت، ذخیره‌سازی و صادرات نفت‌خام، در سال 2001 در میدان نفتی سروش مستقر شد. این پایانه شناور در ابتدا، یک نفتکش بوده که به سفارش کشور انگلستان توسط شرکت MITSUI ژاپن در سال 1975 ساخته شده و با نام SS.LANISTES  به این کشور تحویل داده شده است. این نفتکش غول‌پیکر و اقیانوس‌پیما با طول کلی 370 متر، عرض 56 متر و حداکثر میزان آبخور مجاز  23 متر، ظرفیت حمل 330 هزار تن معادل 2 میلیون و 200 هزار بشکه نفت‌خام را با موتور بخار دارا بوده و در سال 2001 پس از 26 سال حمل‌و‌نقل انواع نفت‌خام به اقصی‌نقاط دنیا، تغییر کاربری داده و به FSU(Floating Storage Unit) تبدیل و نام آن به سورنا مزین می‌گردد.

پایانه شناور سورنا تا سال 1394 (سال 2015 میلادی) بیش از 900 میلیون بشکه نفت‌خام میادین نفتی سروش و نوروز را در خود ذخیره و صادر نمود و پس از 14 سال در خردادماه سال 1394 و پس انجام آخرین محموله صادراتی به میزان 500 هزار بشکه، برای همیشه از مدار ذخیره‌سازی و صادرات نفت ایران خارج شد.

دو عدد رایزر دینامیک 15 اینچ، در دو مقطع توسط Buoyancy Module و با آرایش زیرآبDouble Wave ، از PLEM به Turret پایانه شناور سورنا متصل شده است. با توجه به اهمیت استراتژیک و قیمت بسیار بالای این رایزرها و عدم امکان تامین آنها در شرایط تحریم­های ظالمانه، حفظ سلامت رایزرها پس از جداسازی به منظور امکان بهره‌برداری در آینده از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.پیشنهاد مالی دریافت شده برای جداسازی، استقرار و تثبیت رایزرهای دینامیک پایانه شناور سورنا در بستر دریا بیش از 2 میلیون یورو بوده و با تصمیم مدیریت شرکت، برون‌سپاری این عملیات منتفی شده و مقرر شد این عملیات با تکیه بر امکانات و توان متخصصین داخلی شرکت نفت فلات قاره ایران صورت پذیرد.

پس از تهیه شرح کار اولیه، چندین جلسه بررسی فنی در ستاد تهران و منطقه بهرگان برگزار شد و پس از انجام بازدیدهای میدانی متعدد، روش اجرایی نهایی مشخص گردید.

در بخش زیرآب، محاسبات مربوط به وزن، بویانسی و آرایش نهایی رایزرهای دینامیک پس از جداسازی و قرار گرفتن در بستر دریا با استفاده از نرم‌افزار OrcaFlex تحلیل شد. همچنین مختصات دقیق قرارگیری
Pulling Head در بستر دریا به نحوی که زمان جداسازی زنجیرها در آینده، آسیبی به رایزرها در بستر دریا وارد نگردد، مشخص شد.در بخش بالای آب، استفاده از وینچ یک شناور یدک‌کش در دستور کار گرفت و برای انجام این کار به یک عدد Snatch Block با ظرفیت 30 تن نیاز بود که به دلیل موجود نبودن و دشواری تامین، با استفاده از متریال موجود و تلاش شبانه­روزی همکاران بازرسی فنی و تعمیرات و بازسازی دریایی منطقه بهرگان، طراحی، ساخته و نصب شد.

اقدامات صورت گرفته توسط گروه تعمیرات و بازسازی دریایی منطقه بهرگان شامل و نه محدود به برشکاری و جداسازی پیچ‌ و مهره‌های دو عدد فلنج رایزرهای سروش و نوروز، برشکاری و جداسازی دو عدد Hang-off Clamp، ساخت و نصب Snatch Block، مهار رایزرها با استفاده از 4 عدد Chain Block، مسدود نمودن انتهای رایزرها با استفاده از Blind Flange و جداسازی دو عدد Riser Clamp بوده که این مهم در مدت زمان حدود یک ماه کار مستمر بر روی شناور تعمیراتی و پایانه سورنا صورت گرفته است.

پس از جداسازی رایزرها از سازه اصلی پایانه شناور سورنا، استقرار رایزرها در بستر دریا به صورت ایمن و استاندارد، به نحوی که در آینده قابل بهره‌برداری مجدد باشند، طی 2 روز عملیات غواصی توسط گروه تعمیرات زیرآب منطقه خارگ صورت پذیرفت.

از دیگر ابعاد شاخص این عملیات، مدیریت و فرماندهی همزمان 6 شناور مختلف در شعاع عملیاتی کمتر از 500 متر توسط واحد عملیات دریایی منطقه بهرگان است. ارزیابی ریسک و  نظارت مستمر همکاران HSE منطقه بهرگان نیز نقش مهمی در اجرای موفقیت‌آمیز و ایمن این عملیات داشته است.

این عملیات منحصر بفرد با تلاش، همدلی و اقدامات ایثارگرانه همکاران واحدهای عملیات تولید، تعمیرات مجتمع سروش و نوروز، تعمیرات و بازسازی دریایی، عملیات دریایی، هماهنگی تعمیرات مجتمع سروش و نوروز، بازرسی فنی و HSE منطقه بهرگان، واحد تعمیرات زیرآب منطقه خارگ، برنامه‌ریزی و هماهنگی تعمیرات ستاد تهران و مجموعه حراست شرکت نفت فلات قاره ایران با موفقیت به پایان رسید.