/
۰۸ آبان ۱۴۰۲ - ۱۶:۲۴

خداحافظی و بدرقه پایانه شناور سورنا، سرباز پولادین صنعت نفت

پایانه شناور سورنا که به عنوان نخستین تجربه شرکت نفت فلات قاره ایران در زمینه دریافت، ذخیره‌سازی و صادرات نفت‌خام در میادین سروش و نوروز منطقه نفتی بهرگان به‌کارگرفته شده بود، پس از 14 سال صلابت، استواری و خدمت به خانواده بزرگ صنعت نفتِ این مرز و بوم، سینه بر سینه آب‌های بیکران و نیلگون خلیج‌فارس گذاشت و رفته‌رفته از افق دید دوستان و همراهانی که سال‌های زیادی را در آن سپری کرده بودند دور شد.
کد خبر : ۵۷۷۵۲

به گزارش نبض نفت به نقل از  روابط عمومی شرکت نفت فلات قاره ایران، پایانه شناور سورنا به‌عنوان یک مخزن شناور دریافت، ذخیره‌سازی و صادرات نفت‌خام، در سال ۲۰۰۱ در میدان نفتی سروش مستقر شد. این پایانه شناور در ابتدا، یک نفتکش بوده که به سفارش کشور انگلستان توسط شرکت MITSUI ژاپن در سال ۱۹۷۵ ساخته شده و با نام SS.LANISTES به این کشور تحویل داده شده است.
این نفتکش غول‌پیکر و اقیانوس‌پیما با طول ۳۷۰ متر، عرض ۵۶ متر و حداکثر میزان آبخور مجاز  ۲۳ متر، ظرفیت حمل ۳۳۰ هزار تن معادل ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه نفت‌خام را با موتور بخار دارا بوده و در سال ۲۰۰۱ پس از ۲۶ سال حمل‌و‌نقل انواع نفت‌خام به دورترین دنیا، تغییر کاربری داده و به FSU(Floating Storage Unit) تبدیل و نام آن به سورنا تغییر کرد.
این پایانه دارای 21 مخزن دریافت و ذخیره‌سازی بود که در سه ردیف طولی و 7 ردیف عرضی قرارداشتند. نفت‌خام میادین سروش و نوروز پس از فراورش و نمک‌زدایی توسط دو خط لوله 16 اینچ و به‌طول 5 کیلومتر وارد مخازن این پایانه می‌شد. نیروی برق مورد نیاز پایانه شناور سورنا توسط یک توربوژنراتور بخار و دو دیزل ژنراتور تامین می‌شد.
نخستین محموله بارگیری شده از پایانه سورنا در تاریخ 22 دی 1380 و آخرین بارگیری در روز 24 آذر 1394 انجام شد که در مجموع در طی 14 سال 850 بارگیری از این پایانه انجام و نزدیک به 460 میلیون بشکه نفت از میادین سروش و نوروز صادر شد.
پایانه نفتی سورنا نخستین سازه نصب شده در پروژه مجتمع نفتی سروش و نوروز و اولین تجریه شرکت نفت فلات قاره ایران در زمینه FSU بود. سورنا برجی آهنین در 10 طبقه که 5 طبقه آن مسکونی و عملیاتی و 5 طبقه آن موتورخانه بود. همه همکارانی که از ابتدا در این پروژه دخیل بودند یاد و خاطره شیرینی از سورنا در ذهن دارند. این غول آهنین رام شده، سال‌ها خانه دوم بسیاری از همکاران با خاطرات تکرار‌نشدنی در اعماق دریا و موتورخانه کشتی بود. تجاربی که سال‌های بعد از آن در راه‌اندازی پایانه خلیج‌فارس و پایانه فراورشی کوروش به‌کار گرفته شد.
در نهایت این سازه آهنین غول‌پیکر پس از سال‌ها همراهی با طوفان‌ها، سختی‌ها و مرارت‌های کار در دریا و با پایان یافتن عمر خود، میدان نفتی سروش را برای همیشه در تاریخ 5 آبان 1402 ترک کرد.
جا دارد از همه همکاران مجتمع سروش و نوروز که بهترین سال‌های عمرشان را در این پایانه گذراندند یادی شده و به همگی آنها خداقوت بگوییم.

مطالب پیشنهادی
منتخب سردبیر