صادرات انرژی چگونه معادله جنگ ابرقدرت‌ها را تغییر داد؟

به گزارش نبض نفت به نقل از رویترز، نمایندگان آمریکا و چین هفته جاری توافق کردند از تهدید تعرفه‌ها علیه واردات یکدیگر دست بردارند. این دستاورد در پی توافق چین با خرید بیشتر کالاهای آمریکایی به منظور کاهش کسری تجاری آمریکا با چین حاصل شد.

برخی از اقتصاد دانان به چالشهای صادرات فزاینده به چین که مربوط به توانایی چین برای تسهیل واردات برای کشاورزان و تولیدکنندگان آمریکایی است، اشاره کردند اما با این حال تولید نفت و گاز طبیعی، بخشی از اقتصاد آمریکا است که رونق عمده‌ای پیدا کرده است. در این بین، چین که موتور اقتصاد جهانی است، به دلیل رشد بازار خودرو و تلاش دولت برای تولید برق با استفاده از سوختهای پاکتر، تقاضای بیشتری برای سوختهای فسیلی پیدا کرده است.

استیون منوچین، وزیر خزانه داری آمریکا به شبکه "سی ان بی سی" گفت: تصور می کنم در انرژی فرصت عظیمی برای آمریکا وجود دارد تا بزرگترین تامین کننده انرژی برای چین شود. آنها تقاضای فوق العاده بالایی برای نفت و گاز طبیعی مایع ما دارند.

وی در ادامه افزود: تصور می‌کنم می‌توانیم به راحتی حدود ۴۰ یا ۵۰ میلیارد دلار درآمد از صادرات انرژی داشته باشیم و اگر بیشتر تولید کنیم، آنها می‌توانند میزان بیشتری از ما خریداری کنند.

طبق گزارش رویترز، این هدف بلندپروازانه‌ای برای صادرات نفت و گاز آمریکا به چین است که ارزش آن در سال ۲۰۱۷ به ۴.۳ میلیارد دلار بالغ شد.

چین از زمانی که دولت اوباما با کنگره برای لغو ممنوعیت ۴۰ ساله صادرات نفت خام به توافق رسید، یکی از خریداران بزرگ نفت آمریکا شده است.

به گفته مت اسمیت - مدیر تحقیقات کالا در شرکت "کلیپر دیتا" - با تحولاتی که در صادرات نفت خام آمریکا روی می‌دهد و روند رو به رشد بارگیری نفت در نفتکشهای بسیار بزرگ، درصد کل صادرات حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد در هر ماهی خواه بود و عمده این صادرات به مقصد چین است.

بنا بر آمارهای مقدماتی دولتی، پیش بینی می‌شود تولید نفت از میادین شیل آمریکا به بالای ۷ میلیون بشکه در روز رشد کند و مجموع تولید آمریکا را به حدود ۱۰.۷ میلیون بشکه در روز برساند. اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌بینی کرده تولید این کشور در سال آینده به ۱۱.۹ میلیون بشکه در روز صعود کرده و با پشت سر گذاشتن روسیه، به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل می‌شود.

رونق تولید نفت در تگزاس غربی، محدودیتهایی را در ظرفیت انتقال این منطقه به وجود آورده و باعث شده قیمت نفت منطقه‌ای کاهش پیدا کند. در نتیجه این نفت اکنون بسیار ارزانتر از نفت برنت که قیمت پایه بازار بین المللی است، معامله می‌شود و برای خریداران خارجی جذابتر شده است.

به گفته اسمیت، زمانی که برنت نزدیک ۸۰ دلار بوده و وست تگزاس اینترمدیت میدلند نزدیک ۲۰ دلار است، صادرات نفت آمریکا رونق بیشتری پیدا می‌کند و نفتکشهای غول پیکر به سوی آسیا و در واقع به مقصد چین روانه می‌شوند.

وزیر خزانه داری آمریکا اظهار کرد که تجارت انرژی میان شرکت‌ها انجام می‌شود و این مسئله به نفع شرکتهای آمریکایی و چینی است.

چین معمولا از اهرم خود به عنوان دومین مصرف کننده بزرگ نفت جهان بهره برده است تا بر قیمت نفت تاثیر بگذارد و از اختلاف قیمت میان گریدهای مختلف نفتی در سراسر جهان استفاده می‌کند. با این حال، نوع سبک و شیرین نفتی که از سوی شیل آمریکا عرضه می شود، برای بسیاری از پالایشگاههای چینی ایده آل است.

شرکت "چنیر انرژی" در فوریه به نخستین شرکت آمریکایی تبدیل شد که قرارداد با چین امضا کرد و با شرکت ملی نفت چین برای عرضه ۱.۲ میلیون تن در سال گاز طبیعی مایع از پایانه صادرات سابین پاس چنیر توافق کرد. طبق آمار شرکت "آی اچ اس فیرپلی"، مجموع واردات گاز طبیعی مایع چین در سال ۲۰۱۶ به ۲۶.۱ میلیون تن بالغ شد.

با این حال نقش صادرات گاز طبیعی مایع آمریکا برای کاهش کسری تجاری این کشور با چین محدود خواهد بود. در حال حاضر دو پایه صادراتی در آمریکا وجود دارد و قرار است سه پایانه دیگر تا پایان سال ۲۰۱۹ به بهره برداری برسد و به ظرفیت پایانه‌های فعلی اضافه شود.