دولت بزرگ‌ترین بدهکار و سریع‌ترین طلبکار است/ امیدوارم نگاه سیستم دولتی به بخش خصوصی عوض شود
به عنوان اولین سوال بفرمایید نقش بخش خصوصی در توسعه نفتی کشور چه می‌تواند باشد؟
در
این سال‌ها صحبت‌های زیادی در خصوص بخش خصوصی شده، ولی باید دید آیا بخش
خصوصی همان بخش خصوصی است که مرتباً درباره آن صحبت می‌کنیم. در تمام دنیا و
حتی کشور خودمان، چابک‌ترین بخش با قدرت تصمیم‌گیری بالا و سریع، بخش
خصوصی است. ولی متاسفانه آن‌طور که باید و شاید بخش خصوصی به معنای واقعی
خودش در کشور ما شکل نگرفته و از طرفی اکثر بخش‌های خصوصی ما هم با مشکلات
فراوانی روبرو هستند، زیرا بسیاری از قواعد و قوانین کشور همسو با این بخش
نیست. برای اینکه بخواهیم ببینیم بخش خصوصی چقدر می‌تواند به توسعه نفتی
کشور کمک کند باید دید ارگان‌های دولتی چقدر می‌خواهند که این بخش هدایت‌گر
این حوزه باشد و اصلاً حاضرند رهبری اقتصادی در این حوزه را به آن‌ها
بسپارند یا خیر؟ یا باید بررسی کرد تا متوجه شد که دیدگاه بخش دولتی،
مقاومت در برابر بخش خصوصی است. از این‌رو اگر قرار باشد بخش خصوصی به حوزه
نفتی ورود جدی‌تری پیدا کند و بتواند چه برای منافع شرکت خود و چه برای
کشور تاثیرگذار باشد نیازمند این است که بخش دولتی، مقاومت خود را در برابر
بخش خصوصی کمتر کند و بگذارد تا این شرکت‌ها با فراغ بال به توسعه این
حوزه که برای کشور ما حیاتی هم است، کمک کنند.
اکنون کشور در یک جنگ اقتصادی
تمام‌عیاری قرار گرفته و آمریکا با خروج خود از برجام به دنبال تنگ کردن
فضای اقتصادی ایران است. آیا بخش خصوصی ما می‌تواند مسیری را برای عبور از
این تحریم‌ها هموار کند؟
اتفاقاً بخش خصوصی ما می‌تواند بستری
را برای عبور از تحریم‌ها مهیا کند. در زمانی که تحریم‌های بین‌المللی بر
کشور تحمیل می‌شود بخش دولتی نمی‌تواند از هر راه حل یا ساختاری برای عبور
از این بحران استفاده کند و در این شرایط است که بخش خصوصی می‌تواند بهتر
از همیشه وارد میدان شود و معادلات را عوض کند. بطور مثال، اگر دولت در
شرایط کنونی بخواهد نفت بفروشد برای گرفتن پول حاصل از این فروش نمی‌تواند
یک شبه حساب جدیدی را باز کند و این روند نیازمند یک پروسه طولانی است، اما
بخش خصوصی با این پیچیدگی‌ها روبرو نیست و می‌تواند یک شبه تصمیم بگیرد و
فردای همان روز در بانکی در کشور دیگر حسابی را ایجاد کند و از آن طریق هدف
و برنامه‌های خود را دنبال کند. همه این کار‌ها نیازمند این است که بخش
خصوصی احساس کند که سیستم دولتی کشورش پشت او ایستاده در غیراینصورت بخش
خصوصی در چنین کار‌هایی احتیاط می‌کند و به جای آنکه سرمایه خود را در این
کار هزینه کند به جایی غیر از ایران منتقل می‌کند که متاسفانه در سال‌های
اخیر بسیاری از شرکت‌های ایرانی روی به چنین کاری آوردند. حمایت از بخش
خصوصی تنها به حرف نیست، بلکه سیستم دولتی کشور باید این شعار را در عمل هم
به منصه ظهور بگذارد. این روز‌ها شاهدیم که بسیاری از شرکت‌های خصوصی ما
در حال ورشکستگی هستند، زیرا دولت بزرگ‌ترین بدهکار و سریع‌ترین طلبکار
است؛ پس اگر می‌خواهیم در این جنگ اقتصادی که آمریکا بر علیه ما شروع کرده
تا حدودی موفق و سربلند باشیم نیاز است که دولتمردان ما کمی بیش از گذشته
به بخش خصوصی توجه و اعتماد کنند.
وضعیت نفت کشور را در آینده چطور ترسیم می‌کنید و آیا امکان دارد روزی ایران از سازمان اوپک خارج شود؟
اول
از همه درباره ماندن یا خارج شدن ایران از اوپک باید بگویم که این موضوع
به سیاست‌های آینده کشور‌ها بستگی دارد و اگر ماندن ایران در اوپک دارای
منافعی برای ایران باشد که با اطلاعاتی که ما داریم قطعاً منافع دارد ایران
با قدرت در اوپک خواهد ماند. خروج ایران از اوپک به نفع دیگر کشورهای عضو
آن سازمان است، زیرا آن‌ها می‌توانند حرف خود در دنیا دیکته کنند و مدیران
ارشد ما با علم به این موضوع، خروج از اوپک را در دستور کار خود قرار
نخواهند داد. اما اینکه آینده نفتی ایران چه خواهد بود به میزان همگرایی
کشورهای نفتی گره خورده است. اختلافات چند ماه اخیر باعث شده بود که این
روند مطلوب و مناسب دنبال نشود، اما دو، سه ماهی است که کمی وضع در این
رابطه بهتر شده هرچند احساس می‌شود دوباره اختلافات پررنگ شده و جهت این
مسیر مثبت برعکس شده است. به هر حال امیدوارم این مسیر ادامه پیدا نکند و
با همگرایی همه کشورهای نفتی، دوباره مسیر رو به جلویی را ادامه دهیم.
این روز‌ها شاهد بحران کارگری هستیم، ریشه این اعتراضات را در چه می‌بینید؟
تا
زمانی که سیاست‌های کشور بر حمایت از بخش خصوصی نباشد وضع همین است. باز
هم تاکید می‌کنم دولت بزرگ‌ترین بدهکار و سریع‌ترین طلبکار است. وقتی بخش
خصوصی باید همه هزینه‌های خود اعم از بیمه، مالیات، آب، برق، گاز و... را
به موقع بدهد، ولی دولت هیچ عجله‌ای در پرداخت طلب بخش خصوصی ندارد، وضع
همین می‌شود که می‌بینید. امروز کارگران به حقوق معوقه خود اعتراض دارند و
مدیر بخش خصوصی هم از پرداخت نشدن طلب خود از دولت گله دارد. آیا کارگر این
حرف مدیر را می‌پذیرد؟ کارگر هم حق دارد اعتراض کند، زیرا همه درآمدش همین
حقوق است و او مدیر خودش را می‌شناسد، پس لازم و ضروری است که دولت نسبت
به بخش خصوصی انعطاف بیشتری را به خرج دهد.
حرف آخر؟
افزایش نرخ
ارز و کم شدن بودجه دولت، فضای اقتصادی کشور را ملتهب کرده است. فارغ از
این موضوع به نظرم ما در کشور نگاهی توام با فرهنگ اقتصادی نداریم و همین
چالش باعث شده که مرتباً شاهد نوسانات مختلفی در حوزه‌های مختلف اقتصادی
باشیم. بطور مثال در دنیا وقتی قیمت‌ها بالا می‌رود، همه فروشنده می‌شوند،
اما در ایران برعکس است و همه خریدار می‌شوند. در پایان امیدوارم که
تجدیدنظری در نگاه سیستم دولتی به بخش خصوصی شکل بگیرد تا اگر بناست حمایتی
از این بخش شود این حمایت به معنای واقعی، عملی باشد.
ما
را در کانال تلگرامی نبض نفت دنبال کنید
منبع: پایگاه خبری رویداد 24
